สิ่งที่เห็นและเป็นอยู่นั่นหละคือธรรมชาติจ้า ไม่จำป็นต้องเป็นวิวต้นไม้ หรือสิ่งสวยงามเท่านั้น ซึ่งนั่นก็เป็นธรรมชาติอย่างหนึ่ง น้องฟูจิกลัวผบ. นั่นก็คือธรรมชาติของน้องฟูจิ พี่พิมขี้โม้คุยกับใครไม่ค่อยรู้เรื่อง นั่นก็คือธรรมชาติของพี่พิม ป๋าชอบเดินทางไปนู่นนี่ก็คือธรรมชาติของป๋า น้องทิวชอบหายแว๊บๆ นั่นก็เป็นธรรมชาติของน้องทิว (มาได้แล้วน้องทิว)
เข้าใจยัง แล้วพี่จะได้ดูอะไรแปลกใหม่หรือยังอ่ะ ได้กล้องมาแล้วนี่ ในโลกนี้ไม่มีที่ไหนเหมือนกันซักที่ แม้แต่แฝดเหมือนจากไข่ใบเดียวกันก็ยังไม่เหมือนกันเลย
แล้วก็อย่าขี้เกียจด้วยล่ะ ความขี้เกียจเป็นหนทางแห่งความเสื่อมนะ จาบอกให้
เวลาไปเที่ยวไหนก็อย่าลืมส่งมาให้พี่ดูด้วย อยากดูจริงๆนะ ดูแล้วเพลิดเพลินเจริญใจดี ถึงวิวจะไม่สวยพี่ก็ดูให้มันสวยได้ มันเป็นความสามารถพิเศษ (ขี้โม้อีกและ)
ถ้าพี่มีโอกาสไปเที่ยวนู่นนี่ จะถ่ายรูปมาแลกเปลี่ยนกันดูไง วันหลังจะคุ้ยรูปเก่ามาให้ดู
ก็บอกผบ.ไปดิว่ากล้องเป็นของเพื่อน ยื้มมา เพื่อนมีสองอัน แล้วพอสิ้นปีก็บอกอีกทีว่าซื้อต่อจากเพื่อนแล้ว แถมได้ราคาถูกด้วย พอดีเพื่อนอยากได้กล้องใหม่ที่ดีกว่านี้ หรือไม่ก็ทางร้านให้ทดลองใช้ เรื่องบางเรื่อง ถ้าโกหกไปแล้วไม่ได้เสียหาย แต่วินวินทั้งสองฝ่าย (ผบ.ก็คงไม่โกรธ น้องฟูจิก็ได้กล้อง) ก็ดีกว่าไม่ใช่เหรอ
ว๋าย สอนอะไรน้องไปเนี่ย ไม่ดี ไม่ดี อย่าทำตามเชียวนะ