|
อ่านมานาน เห็นด้วยกับเนยนะ ถ้าไม่มีพ่อแม่ จะอยู่ยังไง
จะว่าสงสารพ่อแม่น้องเค้าก็สงสารนะ
แต่อีกใจนึงก็สงสัยว่าคงจะตามใจน้องเค้าแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก
คอยเก็บกวาดให้ตลอดเวลา
นึกแล้วก็โชคดีที่พ่อแม่ผมสอนให้รู้จักค่าของเงิน แล้วก็สอนให้หาเงินเป็นตั้งแต่อายุ 12
บ้านผมก็ไม่ได้ร่ำรวย ผมมีหนี้มาตั้งแต่เกิด ตอนนี้ก็ยังปิดหนี้ไม่หมด
แต่พ่อแม่ก็ไม่ได้เลี้ยงให้ลำบากอะไร เรียกได้ว่ากินอยู่อย่างสบายเลยล่ะ
พ่อกับแม่จะคอยบอกผมอยู่ตลอดว่าเราไม่ได้ร่ำรวยมีเงินเหลือเก็บ
แต่พ่อกับแม่ก็จะเลี้ยงดูไม่ให้ต่ำต้อยกว่าใครๆ
คนอื่นเค้าได้กินได้ใช้ยังไง ผมก็จะได้กินได้ใช้อย่างที่คนอื่นเค้ามี
สิ่งสำคัญคือเราต้องช่วยเหลือตัวเองให้ได้ ก่อนที่จะไปพึ่งพาคนอื่น
ดังนั้นต้องช่วยพ่อกับแม่ทำงาน และเป็นเด็กดีของพ่อกับแม่
จำจนถึงวันนี้ ฮือๆ ซึ้ง ขอบคุณค้าบ บุพการีที่เคารพ
อยากจะให้เด็กๆ สมัยนี้รู้จังว่าไอ้ของรอบตัวที่หรูๆ ฟู่ฟ่าน่ะ
รถเอย มือถือเอย เงินเที่ยวกลางคืนเอย ไอ้หนูเอ้ย แกมีต้นทุนชีวิตที่สูงจังฟ่ะ
แกจะหายังไงให้มันคุ้มกับที่พ่อแม่จ่ายไป
เห็นเด็กมหาลัยสมัยนี้แล้วสงสารจริงๆ
รถเก๋งหนึ่ง โน้ตบุ๊คหนึ่ง มือถือปีละเครื่อง แถมใช้เงินยังกะเสกเองได้ เฮ้อ!
|
เร่เข้ามา... กระทู้โทรโข่ง
