เมื่อเช้า
มีเด็กๆ ลูกๆของ ชาวบ้าน ที่มีบ้านอยู่ละแวกตรงข้ามบริษัทของผม ตัวอ้วนๆกลมๆ น่าจะอยู่สัก ป5-ปุ6 เดินถือตะกร้า ขายพวงมาลัย ช่วยพ่อแม่ ห๊อมหอม มาตามถนน วันนี้มาเช้าก็เลยยืนดูโน่นนี่ อยู่ที่สะพานทางเข้าบริษัท ก็เลย เรียกอุดหนุน
ผม : น้องๆ พวงมาลัยมีแบบดอกจำปีมั๊ย?
เด็ก : (ยิ้ม แล้วยกตระกร้าซึ่งขนาดพอๆกับพุงให้ดู) พวงมาลัย ก็ต้องร้อยด้วยดอกมะละสิครับน้า
ผม : (อ่ะแระ แต่เช้าเลยตรู แต่ก็รู้สึกเอ็นดูกับความเดียงสา ที่เขาพูดไปแบบหัวเราะไป)
เด็ก : แต่แม่ผมเอาจำปีใส่ทุกพวงคับ
ผม : ดีๆ เอา 2 พวง ขายยังไงล่ะ
เด็ก : เดินขาย ครับ (ยิ้มแบบ ทะเล้นนิดๆ)
ผม: (คิด มาๆ สักหน่อยก็ได้) เอ่อนะ จริงด้วย เห้นเดินมา ไม่ได้วิ่งมา เนอะ
เอางี้ ถ้าตอบคำถามน้าได้ เดี๋ยวน้าเหมา 10 พวงเลย
เด็ก : (มองหน้า) น้าเอาไปทำไรตั้ง 10 พวงอ่ะฮับ
ผม : (แน่ะ เล่นไม่เลิก) ดีมั๊ยล่ะ จะได้ขายหมดเร็วๆไม่ต้องตากแดดทั้งวันไง
เด็ก : (วางตระกร้า นั่งลง ที่ขอบ ฟุตบาท)
เท่าที่ดูด้วยสายตา คงหนักมากพอควรสำหรับเด็กๆ
ผมก็ลงนั่งข้างๆด้วย
ผม : เอานะจะถามละ ปลาอะไรร้องเสียงดัง?
เด็ก : ปาโดนหัวครับ ร้องดัง โอ๊ย เลย
ผม : อ่า เก่งๆ(จริงๆถูกหรือไม่ ไม่สำคัญเท่า ไหวพริบครับ เด็กคนนี้ ค่อนข้างไหวพริบดีทีเดียว)
เด็ก : งั้นผมถามมั่ง.........
ถามกันไปกันมา จนถึงคำถาม ที่ผมสงสัย เพราะตอบไม่ได้
สรุป ผมซื้อพวงมาลัยมา 10 พวง (เอามาทำไมไม่รู้)
ใส่รถ 1 พวง ศาลพระพรหม 1 พวง ศาลตายาย 1 พวง พระบรมฉายาลักษณ์พระเจ้าอยู่หัว 1 พวง พระพุทธรูปหลวงพ่อโสธร 1 พวง วางไว้ หน้า รูปถ่าย หลางปู่ อีก 3 รูปในห้องทำงาน อีก 2 พวง ยังอยู่ในตู้เย็น นึกไม่ออก
แต่ ที่อยากทราบ คำตอบ จากคำถาม คือ