3 วัน กับ 2 โรงพยาบาล
วันแรก เข้าโรงพยาบาลยันฮี ได้รับการบริการที่ดี จากพนักงาน
แต่พอไปถึงมือหมอแล้ว ไม่รู้เจ้าหล่อน ไปหลบนอนตรงไหน ตอนนั้นเป็นเวลา 16.00 น.
พอสอบถามอาการว่า "อาการคนไข้เป็นเช่นไร"
พอทำการตรวจ ไม่ถึง 5 นาที ได้รับคำตอบจาก หมอจักษุ คนนั้นว่า "ไม่ทราบคะ บอกไม่ได้"
อ้าวเวรหล่ะครับ แล้วคนไข้ กับญาติ จะรู้มั้ย ขนาดหมอยังบอกไม่ได้
ก็ได้แค่ทำการล้างดวงตา พยาบาลที่ทำการล้างดวงตา ยังให้คำปรึกษาและคำปลอบโยน ที่ดีกว่า
ล้างตาอยู่ ประมาณ 30 นาที อาการก็ดีขึ้นมานิดหน่อย
เรื่องนี้ยาว เอาแค่นี้ก่อน
กลับมาบ้าน เอ๊ะ อาการก็ไม่ดีขึ้นเท่าไร แต่ก็ทุเลาลง
ก็เลยรอดูอาการ ซัก 1-2 วัน
พอวันอังคาร ไม่ไหวหล่ะครับ ตาซ้าย เจ็บ แดง ไม่หาย เริ่มมัวมองไม่ชัด
จึงเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลวิภาวดี โดยการส่งตัวของ ศรีภรรยา
(เธอใหญ่ที่นั่น)
เอาเป็นว่า ตั้งแต่ประตูหน้า พยาบาล พลเตียง
พอมาเจอคุณหมอ สวยมากกกกกก ครับ
ตัวเล็กๆ ผิวขาวๆ เสียงไม่ดัง อ่อนโยนมาก
ทำการตรวจอยู่ 1 ชั่วโมงกว่าๆ จากที่มองหน้าหมอชัดเจน จนมองหน้าคุณหมอไม่ชัด เพราะฤทธิ์ยาขยายม้านตา
คุณหมอ บอกว่า " เยื้อบุตา ข้างซ้าย และนัยน์ตาขาว เป็นแผล แต่สบายใจได้ ไม่บอดแน่นอน จะเป็นอย่างนี้ ไปอีก ประมาณ 1-2 สัปดาห์
แค่นี้ก็ชื้นใจหล่ะ เออออ นี่ซิ คำว่า "หมอ" มันต้องอย่างนี้
เละ ครับ เละ ตาเกือบบอด
เห็นภาพนี้ คุณคิดว่า ผมโดนอะไรมา 
แต่ยังไม่เลิกไป เพราะ ... 
