อ่านแล้วก็พอเข้าใจอารมณ์ครับ
คุณจะกำลังไล่รถกับอีกคันนึงด้วยความโมโห
หรือมุดซ้ายมุดขวาคนเดียวด้วยความสนุก
ซึ่งผมว่าสนุกกับคะนอง มันต่างกันในความรู้สึกของคนขับ
แต่สำหรับคนที่ใช้ถนนด้วย ไม่มีใครเค้าสรรเสิรญหรอกครับ
มีแต่เสียงกร่นด่า และคำถามที่ว่าถ้าโดน(กรู)แล้ว(มึม)จะทำยังไง
ลองคิดดูว่า ทุกวันนี้ขับบนถนน มีคนมากมายที่ไม่รู้อะไรด้วยเลย กับการกระทำที่เราอยู่หลังพวงมาลัย
ขนาดว่าเราตั้งใจขับ มีสมาธิเเล้ว ยังชนเค้า ตกหลุม เฉี่ยวนู่นนี่ รถไหลฯลฯ
แล้วถ้าอยู่ในความเร็วสูงล่ะครับ รถสารพัดชนิด คนเดินถนน เกาะกลาง เสาไฟฟ้า
ที่ผมพูดมาเค้าไม่ได้รู้กับเราเลยครับ
ไหนจะเหตุจากรถของเราเอง เบรคแตก ยางระเบิด เจอแอ่งน้ำ คราบน้ำมัน อะไรตัดหน้าอีก...
ถ้าชอบใช้ความเร็ว ชอบขับสนุกๆ
เอาความสามารถไปใช้ช่วยสังคมเหมือนพวกขับรถกู้ภัย
หรือสนองตันหาด้วยการเข้ามาในสนาม มาวัดความสามารถด้วยรถของเรา
ซึ่งปัจจุบันแค่มีรถก็แข่งได้แล้ว ใกล้ตัวและ เอื้อมถึงง่ายกว่าแต่ก่อน
แล้วจะเห็นว่า บนถนนที่กำลังซัดๆกันนั้น มันอันตรายกว่ามาก
จะได้ชื่อว่าตาเหยี่ยว มือขับพระกาฬ เจ้าสำนัก ผมเห็นจบชีวิตบนถนนมาเพียบครับ