วันจันทร์ เรียนวิชา wildlife medicie (แปลง่ายๆก้อ การรักษาสัตว์ป่า ประมาณนั้น แต่จะรวมพวกสัตว์อื่นๆที่ไม่ใช่หมาแมว เช่นกระต่าย พวกหนูๆ อะไรพวกนี้ด้วย) ซึ่งหัวข้อที่เรียนวันจันทร์ก็ สัตว์ปีก... ได้ลองตรวจร่างกาย เจาะเก็บเลือด ฉีดยา เข้าเฝือก ล้างท่อน้ำตา นกพิราบกะเลิฟเบิร์ด... ก็ต้องจับบังคับมันให้อยู่ในท่าที่ตรวจร่างกายได้โดยปลอดภัย กระดูกไม่หัก นกไม่ตาย -"- .... ปรากฎว่าเด็กๆในชั้นเรียนทำนกหลุดมือ นกบินกันพึ่บพั่บ คนก็ไล่จับกันจ้าละหวั่น (มีบางตัวฉลาดบินไปเกาะจุดอับที่จับไม่ถึง... บางตัวคงอารมดีใจจัดนึกว่าจะหนีพ้น บินชนกระจกโครมครามจนน่ากลัวจะได้เข้าเฝือกมันจริงๆ -"- เด็ดสุดคือ นกพิราบในกลุ่มของกวางมันหลุดไปยังไม่พอ มันฝากรักไว้ที่ห้องเรียนด้วย เป็นคราบอึสีเขียวเป็นทางยาวเชียว -"- ส่วนเจ้าเลิฟเบิร์ดที่สุดแสนจะน่ารัก... มันจิกยิกเลย จับแทบไม่ได้ มันหันคอมาจะจิกมือคนจับตลอดเวลา โดนจิกกันไปหลายราย ทำเอาคนโดนจิกมองนกน่ารักๆเป็นนกจอมโหดไปเลย แต่ละคนบอก "โคตรเจ็บเลย(ว่ะ) ลองมั่งมะ"
พอวันอังคาร ก็เรียนวิชาเดียวกันนั่นแหละ แต่เป็นหัวข้อ สัตว์เลื้อยคลาน... คราวนี้ได้ตรวจร่างกาย เก็บเลือด ให้ยา ......... ตัวอะไรดีเอ่ย ให้ทายอ่ะ.....
เฉลยเลยดีกว่า... มีเต่าบก งูหลามตัวเบ้งๆ แล้วก้อ ตัวเงินตัวทอง
ด้วยความที่เอ็นดูตัวเงินตัวทอง และพิศวาสงูหลามอย่างแรงของคนในกลุ่ม ... พออาจารย์บอกว่า เอ้า กลุ่มไหนสมาชิกกลุ่มมาครบแล้ว มาเอาเต่าไป (มีแค่อย่างละสามตัว ... แปลว่าคนที่ช้ากว่าก็ได้อีกสองชนิดที่เหลือ
) เด็กๆในกลุ่มก็ส่งหน่วยกล้าตายไปรับเต่ามา... กวางเนี่ยแหละ ตอนแรกนึกว่าจะเป็นเต่าสภาพสะอาดเอี่ยมอ่อง ที่ไหนได้ เหม็นค่อดๆ ดินเกรอะเชียว แถมตรวจร่างกายไม่ได้เพราะมันเล่นหดทุกส่วนเข้ากระดองโม๊ดดด ไม่เหลือส่วนไหนให้ตรวจร่างกาย หรือทำอะไรได้เลย
กว่าจะเอาขาหน้ามันออกจากกระดองมาฉีดยาซึมให้มันผ่อนคลาย จะได้ยืดผ่อนๆแข้งขา และหัวมาให้ตรวจได้ ก็งัดกันอยู่นานแสนนาน ไม่น่าเชื่อ เห็นขามันเล็กๆแค่นั้นอ่ะ แรงเยอะค่อดๆ
ส่วนโต๊ะที่อยู่เยื้องๆไปที่กวางหันหลังให้ เป็นกลุ่มที่ได้งูหลามตัวเบ้ง ก็มีหลายคนช่วยกันจับช่วยกันเอาออกจากกระสอบ กวางก็ไม่ได้ดูหรอก มัวแต่เล่นซ่อนแอบกะเต่าอยู่ สักพักได้ยินเสียงกรี๊ดและเสียงเอะอะโวยวาย ก็งงๆเกิดไรขึ้นหว่า หันไปมอง อะเหอๆ งูหลามตัวเขื่องมันพุ่งหน้าทิศทางมาทางกวางเลย แต่ระยะห่างก็ประมาณซักเมตรกว่าๆได้มั้ง ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ตัวเบ้งๆงี้ เปรียวชะมัดเลย พอดียังไม่อยากมีคู่ ณ ตอนนั้นอะนะ เลยรีบจ้ำอ้าวเดินหนีมันก่อน มีหน่วยกล้าตาย(สุดๆ)คนนึง แมนมากกกกก มันคว้าคองูด้วยมือเปล่า(ถึงจะใส่ถุงมือสำหรับตรวจก็เหอะนะ แต่ก็บางเฉียบอะ) ผลปรากฎว่าได้รอยฟันงูกลับบ้านเป็นของแถมจากชั่วโมงสัตว์ป่า ส่วนเจ้างูก็หลุดลอดชายหนุ่มร่วมสิบคนที่ช่วยกันจับมาได้ ก็มุ่งหน้ามาทางที่กวางยืนอยู่ จะหนีไปทางไหนก็ต้องเลื้อยมาทางกวางอีก อุส่าห์เดินหนีในแนวทแยงๆแล้วเชียวนะ กะว่ามันคงจะเลื้อยหนีแบบตรงๆ ดั๊นเลื้อยแนวทแยงๆมาทางชั้นอี๊กกกกก (จะพิสวาสไรชั้นนักหนาเนี่ยยยยยยย) สุดท้ายก็ต้องให้ผู้เชี่ยวชาญที่มาช่วยสอนสองคน กะอาจารย์มาช่วยกันจับ ร่วมกับเด็กๆอีกหลายคน แล้วยัดมันใส่กลับกระสอบไปเหมือนเดิม
ตัวสุดท้าย... ตัวเงินตัวทอง รายนี้ถ้าใครโดนงับที ไม่รู้ต้องโดนอัดยาปฏิชีวนะกี่ขนานไม่รู้
ว่าเต่าเหม็น+เขรอะแล้ว เจ้านี่เขรอะกว่าอีก (ในหมู่บ้านที่กวางอยู่ ยังสะอาดกว่าสิบเท่า) แถมขนาดอยู่ในกรงมันยังหันขวับๆมาทางคน จะฉกคนให้ได้ ดุกว่างูอีก
รูมเมทบอก ให้ถ่ายรูปเจ้าตัวนี่มาให้ด้วยนะ จะส่งไปให้คนบางคน แต่เห็นสภาพแล้ว... กดชัตเตอร์ไม่ลง แค่จะตรวจร่างกายมันยังไม่อยากจะจับเลย เห็นสภาพมันในกรงแล้ว
เด่วเมื่อวานตอนเช้าก็ขึ้น รพ. ฝึกตรวจสัตว์เล็ก (หมาแมว) ตอนบ่ายหัดทำเคส แบบ อ.ให้โจทย์มา เสมือนว่า เราออกไปเป็นหมอแล้วมีเคสเข้ามาหาเรา จะตรวจอะไรยังไง วินิจฉัยเป็นขั้นๆ แบบละเอียดยิบ .... วันนี้ก็เหมือนเดิม แต่สลับกันกับอีกกลุ่มนึง เป็นเช้าทำเคส บ่ายขึ้น รพ. แต่.... ตกเย็นกสอบค่ะ สอบมันหลังเรียนเนี่ยแหละ 4 part ... หลังจากที่อดหลับอดนอนอ่านหนังสือ ทำเคส แล้วก็ขึ้น รพ. ดูเรื่องยา คำนวณโดสยากันแบบจริงๆ ถึงกับมึนตึ้บกันทั้งกลุ่ม มีอยู่คนนึงมึนขนาดว่าบวกลบเลขพลาด คิดอะไรไม่ออกเลยทีเดียว จนบรรดายา ทั้งแบบขวด แบบแผง ปลิวว่อนมาตรงหน้าเด็กคนนี้ ซึ่ง.... อยู่ข้างหน้ากวางพอดี ถ้ามันหลบก็โดนกวางพอดี
พอรอดพ้นจาก รพ. มาได้ ก็แจ้นไปอ่านหนังสือต่อ (อ่านยังไม่จบ ตั้งแต่อยู่คณะนี้มา แทบไม่เคยอ่านหนังสือจบเลย ให้ตายเหอะ) พอเข้าไปสอบปุ๊บ กวางก็ออกอาการเบลอทันที ถึงขนาดรันข้อผิดๆถูกๆ ตอบอะไรไปมาดูอีกที เอ้ย ตอบไรไปเนี่ย เมื่อกี้ชั้นคิดยังไงหว่า แล้วมันตอบอะไรล่ะเนี่ย.....
แล้วข้อสอบมันมีให้ดูรูปที่ถ่ายจากฟิลม์เอ็กซเรย์มา ซึ่งก็เรียนเรื่องการแปลผลภาพเอ็กซเรย์ อัลตราซาวน์ CT MRT ไปเมื่อเทอมที่แล้วนี่เอง
อ. ที่สอนวิชานั้นคงดีใจแย่ เรียนเสร็จคืน อ. โม๊ดดดด แห่ะๆ
พรุ่งนี้จะมีอารัยอีกหว่า อะเหอๆ .......
มาเล่าอะไรให้ฟังเล่นๆค่ะ เวลาเรียนก็เครี๊ยดเครียด+มึนตึ้บ เนื่องจากเนื้อหาที่ต้องยัดเข้าไปในหัวในแต่ละนาที แต่ละชั่วโมงมันเยอะมากกกกกกก RAM ในสมองมีพื้นที่จำกัด ก็เกิดอาการข้อมูลทะลักทะลุหูซ้ายออกหูขวาโดยไม่ผ่าน CPU แต่ในความเครียด+เหนื่อย+หมดแรง เรียนเสร็จต้องแจ้นกลับหอ กระโดดขึ้นมารากงอกอยู่บนเตียง มันก็ยังมีความฮาและเรื่องที่คิดย้อนไปแล้วหนุกหนานอยู่เหมือนกัน (แต่ ณ เวลานั้นไม่ได้สนุกอะนะ เพราะหลายครั้งมันหมายถึงการที่สัตว์เค้าต้องเครียด ต้องเจ็บตัว และตายไป เพราะเราไปเอาเค้ามาเรียน ซึ่งในความคิดกวางแล้ว สัตว์หนึ่งตัวคือหนึ่งชีวิตเหมือนกันเท่าๆกันกับเรา ไม่ว่าเค้าจะเป็นสัตว์ชนิดไหนก็ตาม... คงไม่มีใครอยากโดนคนอื่นตั้งหลายคนมารุมทึ้งทั่วทั้งตัว โดนเจาะ โดนฉีด บางทีก็โดนผ่าโดนเฉือน สุดท้ายก็โดนทำให้สลบแล้วก็ตายไปทั้งแบบนั้นใช่มั้ยอะ) อ้าว กรำ เรื่องชักจะเครียดซะละ เปลี่ยนบรรยากาศดีก่า
เด่วจันทร์นี้ฟังเลคเชอร์ อ.ฝรั่ง บินตรงมาจากญี่ปุ่น จะฟังรู้เรื่อง หรือมึนกว่าตอนสอวันนี้ก็ไม่รู้
แล้วพอวันอังคารก็......... ไปซาฟารีเวิลด์
ต้องขึ้นรถหกโมงเช้า แต่ของฟรี ช๊อบชอบบบบบ งานนี้เอาไม้จิ้มฟันมาถ่างตาก็ยอม
...สนุกสนาน...
