ไม่รู้เพราะว่าอารมณ์ร้อนง่ายขึ้นก็ไม่ทราบ ช่วงนี้เดือดง่ายเหลือเกินครับ
บางคนก็บอกว่านี่แหละจะพ้นเบญจเพสแล้ว มันก็มีแต่เรื่องให้ระวังนะ
ทำให้ผมคิดเรื่องขับรถเป็นอย่างแรก
เรื่องอารมณ์ร้อนเป็นอย่างที่สอง
ผมก็คิดตามนะว่า อืม....คงเป็นไปได้
แล้วถ้าอย่างที่หนึ่งกับที่สองรวมกันล่ะ มีแต่เรื่อง(ว่ะ)
นับตั้งแต่พฤษภาคมปีนี้(เริ่มเลข25) ถึงตอนนี้ก็ราว2เดือน
มีเรื่องไม่ดีผ่านมาบ้าง ถึงไม่หนักหนาอะไร แต่เรียกว่าถี่กว่าปกติ
แต่ก็มีสัปดาห์ที่ผ่านมากับสัปดาห์นี้แหละครับ
ที่มันทำให้ผมโมโหจนตัวสั่น
สัปดาห์ที่แล้วอดีตลูกค้ารายใหญ่ของบริษัทผม
มีปัญหากับบริษัทผมอย่างแรง
มันเป็นพนักงานใหม่ ผู้หญิงวัยกลางคนที่เพิ่งมา ต้องสานงานและอยากทำผลงาน
ที่สำคัญ.....มันบ้าพลัง ซึ่งมันรอเอกสารจากผมอยู่ครับ
ผมปรึกษาเจ้านาย (คุณพ่อ) ว่า
ใครจะยอมปล่อยเอกสารให้ครบ ทั้งทั้งที่ยังไม่ชำระยอดเก่าให้ครบ
ท่านก็เห็นด้วยครับ
พอมันเข้าแผนผมจนทำอะไรไม่ได้
มันก็โวยวายจน มันบอกว่าพ่อผมไม่ใช่ลูกผู้ชาย ไม่รักษาสัญญาเรื่องเอกสาร
แถมคำเหน็บแนมมากมาย อารมณ์ตอนนั้นไม่ต้องบอกนะครับ โดนด่าบุพการีเป็นยังไง
ผมได้สวนกลับไปบ้าง แต่เงินยังอยู่กับมัน
พูดมากไปจะพาลเรื่องมาก พาลฆ่าตัวตายเปล่าเปล่า
แต่อย่าให้กรูด่านะ มึมมีเสียสติแน่
(ไม่สงสัยนะครับว่าเป็นผู้หญิงแต่ ทำไมผมใช้บุรุษที่3ว่า มัน)
ผมสะกดอารมณ์คุยต่อ จนมันยอมจ่ายเงินให้ในวันรุ่งขึ้น
และผมไม่รีรอ แย่งงานเมสเซนเจอร์ เพื่อไปจัดการงานนี้ต่อเองที่แบงค์
ผมได้เจอตัวเป็นเป็นแล้วครับ
อาซิ่มกลางคนเหมือนจะดูไฮโซ (แต่ผมว่าเหมือนไปจ่ายตลาด)
มันไม่กล้าแม้จะมองหน้าผมด้วยซ้ำ พูดจาก็อึกอัก
ไม่เห็นกร่างเหมือนในโทรศัพท์
ตอนนี้ยังมีเอกสารอีกชุดที่ยังไม่ได้ชำระเงินครับ
ซึ่งผมกะว่าถ้าเคลียร์ทุกอย่างกับบริษัทนี้จบ
จะเป็นช่วงลดแหลกแจกแถม
ผมโฟกัสให้อาซิ่มคนเดียวเลยครับ
ส่วนสัปดาห์นี้ครับ เช้านี้เลย
ผมขับรถให้ที่บ้านทุกเช้าเย็นเป็นปกติ
ผ่านเส้นตัวเมืองที่รถจอแจตลอด 25 กิโลเมตร
กรณีวันนี้ผมโดนแท็กซี่ปาดหน้า จากซ้ายเข้าขวาเพื่อจะเลี้ยวขวา
มันมาชลอที่หน้าผมเพื่อออกขวาต่อ
ผมคิกดาวน์ ออกซ้ายตบเข้าขวาหน้าปาดหน้ากลับ ผมมองกระจกหลัง
มันออกซ้ายมาทียบข้างข้าง รถติดไฟแดง มันเปิดกระจก
ถามว่าผมขับรถยังไง ไม่มีสำนึกปาดหน้ามัน
โดยที่มันไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่า มันปาดหน้าผมก่อน
เถียงกันนิดหน่อยจนสุดท้ายมันก็ไป และทำท่าจะปาดผมอีก
ไฟเขียวทางขวาว่าง มันไม่มีโอกาสปาดผม ผมออกขวายิงยาวหลุดแยกไป
รู้อย่างเดียวว่าหงุดหงิดมาก
แถมก่อนถึงออฟฟิส มีรถออกจากซอยทางซ้าย ถึงปากซอยทำท่าจะไม่เบรค
ผมอยู่เลนซ้าย ถ้าผมไม่บีบแตร มันไม่เบรค ผมไม่เบรคล่ะก็
อีก 30 เมตรก็ออฟฟิสแล้ว คงได้เดินกัน
ผมไม่รู้ว่าอีก 10 เดือนก่อนจะพ้น25 จะเป็นยังไง
ตอนนี้มีโอกาสมาระบายที่บอร์ดได้
หนักหนักเข้าต่อไปอาจต้องบำบัดจิต ลดอารมณ์โกรธ
หนักกว่านั้นต้องไปเข้าวัดฟังธรรม นั่งสมาธิ
ไม่ก็เข้าวัด โดนยกขึ้นเมรุไป
|