จริงๆ แล้ว การได้มาซึ่งความรัก กับ การรักษามันไว้
เหมือนจะเป็นเรื่องเดียวกัน แต่ในบางแง่มุมกลับแตกต่างกัน โดยสิ้นเชิง
หากต้องการเก็บรักนั้นไว้ เพียงเพราะกลัวตัวเองจะเสียใจ
ก็เหมือนเสาของมหาวิหาร ที่ยืนอยู่ใกล้กันเกินไป อาคารก็คงอยู่ไม่ได้
หรือไม่เอาใจใส่ ปล่อยปละละเลย ไม่ดูแล
ก็เปรียบเหมือน เสาของมหาวิหาร ที่ยืนอยู่ห่างกันเกินไป อาคารก็คงอยู่ไม่ได้เช่นกัน
แต่หากให้โอกาส ซึ่งกันและกัน ดูแล เอาใจใส่ ไม่คิดว่าตนเป็นเจ้าข้าวเจ้าของใครคนนั้น
เว้นระยะห่างของเสาในมหาวิหารนั้นให้พอดี อาคารก็แข็งแรงคนทนอยู่ได้
ความรักนั้นสิ้นสุดลง เมื่อคนสองคนตกลงอยู่ด้วยกัน
แต่เป็นจุดเริ่ม ของความห่วงหาอาทร และ ความเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน
|