ความคิดเห็นที่: 101 / 501 : 406997

โดย: yod @ lantis

แม่เจ้า สุดยอดอีกแล้ว 100 แล้วยาวไป

 ความคิดเห็นที่: 102 / 501 : 407003

โดย: วิตต์

.
ป๋าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หนูอยู่บางกรวยเเย้ววววววววววววววววววว

 ความคิดเห็นที่: 103 / 501 : 407021

โดย: *~ . . wInTeR . . ~*

มีบางอย่างมาฝากให้ได้ดู และ อ่าน กันค่ะ................

by ...............*~ . . wInTeR . . ~*

 ความคิดเห็นที่: 104 / 501 : 407022

โดย: *~ . . wInTeR . . ~*

.....................

.....................


"บ้านโฮมฮัก" อบอุ่นด้วยรักแต่แร้นแค้น



“บ้านโฮมฮัก” เป็นบ้านแห่งความรักของเด็ก ๆ นับร้อย ชีวิตที่มาอาศัยพักพิงในยามที่ไม่เหลือใคร เด็กๆ ที่นี่มีทั้งเด็กกำพร้าที่ติดเชื้อเอดส์จากพ่อแม่ เด็กกำพร้าไม่ติดเชื้อแต่ถูกชุมชนผลักไสด้วยความรังเกียจ เด็กที่พ่อแม่มีปัญหาไม่สามารถเลี้ยงดูได้ เด็กที่มีปัญหายาเสพติด เด็กบางคนมาด้วยหัวใจที่แตกสลายพร้อมกับร่างกายที่บอบช้ำจากการกระทำทารุณกรรมของผู้ใหญ่ เรื่องราวของเด็กบางคนดั่งนิยายที่กรีดกระชากใจผู้ที่ได้รับรู้


เด็กที่นี่มีทั้งหมด 104 ชีวิต ตั้งแต่อายุ 4 วันไปจนถึง 20 ปี บางรายถูกพ่อแม่เร่ขายให้ไปเป็นขอทาน บางรายกำลังถูกขายไปเป็นหญิงขายบริการ และอีกหลายกรณีที่สะเทือนใจ อาทิ กรณีของน้องส้ม (นามสมมติ) เด็กหญิงวัย 3 ขวบ แววตาสดใสน่ารัก แต่โดนผู้ใหญ่ใจโหดร้ายป้ายบาดแผลทั้งร่ายกายและจิตใจให้เธอด้วยการข่มขืน เธอมาในสภาพอวัยวะเพศฉีกขาด จิตใจบอบช้ำ ซ้ำร้ายเธอติดเชื้อเอดส์ หรือกรณีของน้องโฟร์ (นามสมมุติ) พ่อแม่เสียชีวิตเพราะเอดส์ เธอเองก็ได้รับเชื้อเช่นกัน บ้านเธอยากจน ยามหิวโหยก็เคี้ยวข้าวสารประทังชีวิต เพราะไม่มีใครดูแล มีวัดใกล้บ้านเธอจึงไปขอเศษข้าวเศษแกงประทังชีวิต แต่ซ้ำร้ายโดนพระใจโฉดข่มขืน ทุกวันนี้ร่างกายเธอแคระแกรนเพราะขาดสารอาหาร และเอดส์ทำให้เธอมีอาการชักหลายครั้ง จนมีผลทางสมองทำให้เธอพัฒนาการช้ากว่าเพื่อน ๆ ในวัยเดียวกัน


..................................................


by ...............*~ . . wInTeR . . ~*

 ความคิดเห็นที่: 105 / 501 : 407025

โดย: *~ . . wInTeR . . ~*

.............................
.............................

แม่ติ๋ว เล่าว่า บ้านโฮมฮักเป ็นบ้านหลังที่อบอุ่นเพื่อเด็ก ๆ ที่ยากไร้ ขาดที่พึ่งพิง เราอยู่กันด้วยความรัก แต่แร้นแค้น ปัจจุบันขายสมบัติจนหมดเกลี้ยงตัว แม้จะมีเงินบริจาคเข้ามาแต่ก็ไม่พอ เด็ก ๆ ที่บ้านโฮมฮักต้องช่วยเหลือกัน แบบพี่ดูแลน้อง ปลูกผัก หาแมลงกินประทังชีวิต แต่ด้วยความแห้งแล้งก็ยากลำบากเหลือเกิน แค่น้ำใช้อาบทั้งบ้านก็ไม่พอ จะเอาน้ำที่ไหนไปรดผัก แมลงที่หาได้ต้องเอาไปคั่วแล้วป่น โรยข้าวเพื่อให้พอกินกันทั้งบ้าน เด็กก็มี แต่ตัวเล็ก ๆ บางส่วนก็ป่วย บางส่วนไปโรงเรียน ที่โตขึ้นมาหน่อยก็ต้องดูแลน้องตัวเล็ก ๆ ที่ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ และบางคนก็ต้องพยาบาลน้องๆ ที่เจ็บป่วย


"ที่น่าเศร้าใจคือสังคมยังมีการเลือกปฏิบัติและอคติต่อผู้ติดเชื้อเอดส์ เมื่อส่งเด็กไปโรงเรียนต้องหาโรงเรียนที่ไกลออกไป บางครั้งเมื่อรู้ว่าเด็กมาจากที่นี่ พ่อแม่ ผู้ปกครองก็ประท้วงให้ไล่เด็กออก เพราะสังคมยังขาดความเข้าใจว่าไม่สามารถติดเชื้อจากการอยู่ร่วมกัน แต่ติดทางเลือดและการมีเพศสัมพันธ์เท่านั้น ทำให้ไม่เข้าใจเด็กเหล่านี้ว่าป่วยแค่ร่างกายแต่ยังมีชีวิตจิตใจ มีความรู้สึกนึกคิด ร้องไห้ได้เหมือนกับเรา เด็กเหล่านี้โดนมองเหมือนเป็นตัวประหลาดที่ไม่มีใครอยากเฉียดกรายเข้าใกล้ ขนาดเหลือแต่ร่างไร้ลมหายใจจะเผาในวัดยังไม่ได้ ชาวบ้านกลัวขี้เถ้าฟุ้งไปในอากาศตกหลังคาบ้านแล้วจะติดเอดส์กันทั้งหมู่บ้าน" แม่ติ๋ว เล่าทั้งน้ำตา


.....................................................................


ปัจจุบันบ้านโฮมฮักกำลังประสบภาวะขาดแคลนทุนทรัพย์อย่างหนัก และยังขาดครูพี่เลี้ยง ขาดเจ้าหน้าที่อาสาสมัครที่ทยอยถอนตัวออกไป เราลองมาช่วยกันสร้างปาฏิหาริย์ให้บ้านโฮมฮักเพื่อช่วยเหลือเด็ก ๆ ที่ถูกทอดทิ้ง ใครที่เคยคิดว่าพวกเขาเหล่านั้นเป็นส่วนเกิน เป็นส่วนที่ต้องกันไว้ให้อยู่อีกโลก เป็นอีกชนชั้นของสังคม ก็น่าจะมองกันใหม่ เพราะพวกเขาเป็นเพียงเด็ก เป็นชีวิตที่ไร้เดียงสา แววตาบริสุทธิ์ไม่ได้รับรู้ถึงเรื่องราวที่ผู้ใหญ่ยัดเยียดให้ เด็กน้อยเหล่านี้เกิดมาจากปัญหาที่พวกผู้ใหญ่สร้างขึ้นทั้งนั้น


ถ้าหากใครได้ไปสัมผัสเยี่ยมเยือน เด็กๆ ที่บ้านโฮมฮัก จะเห็นแววตาที่สดใส ร่าเริง ทุกคนจะดีใจที่มีพี่ๆ ไปเยี่ยม ยิ่งถ้าไปเล่นไปสัมผัสเด็ก ๆ เหล่านั้นด้วยจิตกุศล ด้วยความรักก็เหมือนได้ต่อเติมชีวิตอันสดใส จากเด็กที่ไม่ลุกเดิน ซึมเศร้าเหม่อลอย ไม่มีแม้แต่ร อยยิ้ม เมื่อเห็นผู้มาเยี่ยมเยือนจะดีใจ ลุกขึ้นมาต้อนรับ มีรอยยิ้ม เพราะนานมากแล้วที่ถูกทอดทิ้ง ไม่ค่อยมีใครไปเยี่ยมเยือน


“พี่ ๆ จะกลับมาหาพวกหนูกันอีกมั๊ยคะ” “พี่หนูอยากได้เสื้อสีแดงไว้ใส่ หนูจะได้ใส่ก่อนตายมั๊ยคะ” และอีกมากมายคำพูดอันเสียดแทงหัวใจพี่ๆ ทุกคน อยากให้สังคมไ ด้รับรู้ ก่อนจากกันโบกมือลาด้วยน้ำตา และแววตาของเด็ก ๆ ที่มองรถจนลับตาพร้อมกับความหวังว่า จะมีใครมาเยี่ยมเยือนและนึกถึงพวกเขาเหล่านั้นกันอีกบ้าง…


..........................................ยิบยกมาเพียงบางข้อความเท่านั้น ให้ได้อ่านกันนะคะ.........


by ...............*~ . . wInTeR . . ~*

 ความคิดเห็นที่: 106 / 501 : 407056

โดย: MS-6

ว่างๆ จัดทริบการกุศล กันอีกมั้ยครับ ได้ทำบุญกัน

 ความคิดเห็นที่: 107 / 501 : 407064

โดย: yod @ lantis

เห็นด้วย ทำบุญกัน

 ความคิดเห็นที่: 108 / 501 : 407116

โดย: Lordly

ตอนนี้สถานการณ์ร้านลุงเป็นงัยบ้างครับ
ไม่มีรายงานเลยเหรอ

 ความคิดเห็นที่: 109 / 501 : 407127

โดย: "ลุง"

มาววว น่ะ

 ความคิดเห็นที่: 110 / 501 : 407131

โดย: แตะฯ

เชื่อ

เสียงป๋าต้อม อ้อแอ้ตั้งแต่หัวค่ำ

 ความคิดเห็นที่: 111 / 501 : 407138

โดย: ต้อมครับ

ตามมา (กัด) ถึงนี้เลย นะ

 ความคิดเห็นที่: 112 / 501 : 407139

โดย: หลาน ฒ

ลุง ต เเละ หลาน ช. ---------------------> เมื่อคืนเสร็จกี่โมง อ่ะ

 ความคิดเห็นที่: 113 / 501 : 407154

โดย: "ลุง"

ชอบคุณ *~ . . wInTeR . . ~* ครับ

ไว้จะลองชวนเพื่อนๆ พี่ ป๋าๆ ดู น่าสนใจครับ

ว่างัยพวกเรา พอจะสละ ค่า เหล้า ค่า เบียร์ ค่าน้ำมัน ไปช่วยน้องเค๊ากันมั้ย ?

 ความคิดเห็นที่: 114 / 501 : 407162

โดย: ฤทธิ์ 323

แวะเข้ามาดูเมื่อคืนมะรู้มาวด้ายงัยงงแต่ก็ขอบคุณคับอบอุ่นดีอิอิ

 ความคิดเห็นที่: 115 / 501 : 407220

โดย: "ลุง"

บางกรวย แฮงค์มากกกกกกกกกก

 ความคิดเห็นที่: 116 / 501 : 407227

โดย: หลาน ฒ

หุ หุ จขกท. มึน เข้า 2 ห้องเลย ตาหากันไม่ถูก อ่ะ

ปล. เมื่อคืน ม้าเยอะ วิ่งเลย โรงเเรม สาหรุป เดินข้ามฝั่งเอง งิ งิ

 ความคิดเห็นที่: 117 / 501 : 407289

โดย: *~ . . wInTeR . . ~*

แวะมาทักทาย ค่ะ....................

หวังว่าคงจะมีโอกาสได้ร่วมทำบุญด้วยกันนะคะ



by ...............*~ . . wInTeR . . ~*

 ความคิดเห็นที่: 118 / 501 : 407295

โดย: นู๋ จ.

 ความคิดเห็นที่: 119 / 501 : 407307

โดย: หลาน ฒ

ไป ครับ ๆๆๆๆๆ คุณ วินเทอร์

เเล้วของบอริจากเป็น รัยบ้าง อ่ะ

 ความคิดเห็นที่: 120 / 501 : 407310

โดย: "ลุง"

ได้ครับ ป้ากวาง

เด๋วผมถามเพื่อนๆให้ครับ

น่าสนใจมากมายครับ