เมื่อวานเส็ดจากร้านแรกลุงรีบซัดไปรับคุนแม่...
ผมก็หวังดีกลัวลุงม่ายรู้ทางโดยเป็นผู้นำให้...
พอลุงเริ่มจำทางได้เท่านั้นแหละซัดใหญ่...
เนื่องจากกลัวไปรับคุนแม่ม่ายทัน...
พอไปถึงคุนแม่ของคุนลุงไม่อยู่หนีลุงไปกับกลุ่มชายฉกรรจ์จำนวนหนึ่ง...
ลุงรีบซัดรถต่อเพื่อตามหาคุนแม่...
ซึ่งพอไปถึงได้เจอคุนแม่ของคุนลุงอยู่กะกลุ่มชายฉกรรจ์จิง...
เราจึงนั่งสังเกตุการณ์อยู่หน้าร้าน...
ลุงเครียดจัดสังเบียร์มาซัดต่อนับจำนวนไม่ด้าย...
ผมก็ด้ายแต่ปลอบใจลุงและชวนลุงมองไปนอกร้าน...
พอลุงด้ายมองออกไปนอกร้านเท่านั้นแหละลุงก็ไม่มองเข้าไปในร้านอีกเรย...