ที่นี่มีมิตรภาพ มีความจริงใจครับ ไท่ทราบว่ายังยังมีใครจำน้องต้นคนนี้ได้บ้างครับ
พี่ๆครับ ผมมีเรื่องที่ไม่สบายใจมากเลยครับ อยากปรึกษา ไม่รู้จะพึ่งใครน่ะครับ หลังจากที่หายจากมาสด้าคลับไปนานครับ ก็ว่าจะเริ่มสร้างตัวกับเค้ามั่ง ตอนนี้ผมเปิดร้านอินเตอร์เน็ตมาได้ 6 เดือนกว่าแล้วครับ ร้านก็ยังพอไปได้ แม้เศรษฐกิจแจย่ำแย่ขึ้นทุกวัน สิ่งที่รู้สึกแย่มากคือ มีนักเลง(หมาๆ) อยู่คนนึง บ้านแม่เค้าถัดจากร้านผมไป 4 หลัง ชื่อเล่นว่านายเต๊ะ ซึ่งตอนนี้ตัวเขาไปพักอยู่กับแฟน ห่างจากร้านผมไปประมาณ 3 กม. นายเต๊ะได้เข้ามาหาเรื่องและข่มขู่ที่ร้าน พนักงาน ลูกค้า และแฟนผมบ่อยๆ ว่าจะยิงให้ตายบ้าง จะทำให้สั่งปิดร้านบ้าง จะทำให้สาสม ทั้งๆที่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน และตัวผมเองก็ตั้งใจทำมาหากิน ไม่เคยมีเรื่องกกับใครเลยจริงๆ โดยนายเต๊ะมักกล่าวหาว่า ร้านผมส่งเสียงหนวกหู แม่เขาจะนอน แต่ในความเป็นจริงแล้ว นายเต๊ะคนนี้จะชอบพาเพื่อนมาเมาที่หน้าบ้านของแม่เขาบ่อยๆ และจะตะโกนหาเรื่องไปทั่ว ซึ่งร้านผมก็โดนเช่นกัน ครั้งแรกที่ผมเข้าแจ้งความกับ สภอ.หาดใหญ่ เพราะทนไม่ไหว ลูกค้าขับรถเข้าร้าน นายเต๊ะก็ไล่เขาหมด โดยขู่ว่าใครเข้าร้านนี้จะยิงให้ตาย และได้มีเพื่อนขับรถกระบะมาวนเวียนอยู่บริเวณหน้าร้าน หมุนรถ เบรกเสียงดังแล้วตะโกนเชิงจะทำให้ร้านปิดให้ได้ พี่ๆนึกภาพออกมั้ยครับ ว่ามันเถื่อนขนาดไหน บ้านเมืองมีกฎหมาย ทำไมคนอย่างนี้ถึงทำกันแบบนี้ได้ และก็ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนด้วยครับ ทางตำรวจก็ได้แต่ลงบันทึกประจำวันไว้ ก็ไม่ได้ทำอะไรเพราะไม่มีหลักฐาน แต่ทางตำรวจก็ได้สอบถาม ผมก็แจ้งตามที่บอกว่าเค้ามาข่มขู่ ตะโกนโวยวาย ว่าร้านของผมหนวกหูแม่เค้าจะนอน ทั้งที่คนเล่นเน็ตที่ร้าน เค้าก็เล่นของเค้าเงียบๆในร้าน มีกระจกปิดประตู้ด้วย ไม่มีทางที่เสียงจะดังไปบ้านแม่เขาได้เลย เป็นไปไม่ได้ แต่ที่เค้าตะโกนมันรบกวนคนย่านนั้นหมด ตอนเช้าผมได้พยายามปรึกษาคนแถวๆนั้น ซึ่งเขาได้ปฏิเสธเรื่องนี้และบอกว่าจะไม่รับรู้ ผมจึงสืบต่อ ทราบว่าคนแถวนี้เป็นญาตินายเต๊ะเกือบทั้งหมด จึงไม่มีใครอยากช่วย ผมเองก็ได้แต่ทน พนักงานเสียขวัญต่างพากันลาออก นายเต๊ะได้ข่มขู่อยู่เรื่อยๆ นานสองเดือน กว่าๆ จนเมื่อวาน แฟนผมไปซื้อน้ำแข็งจากร้านน้ำชาแถวๆร้าน และได้เจอกับลูกค้าประจำท่านหนึ่ง แฟนจึงชวนให้ไปเล่นเน็ตที่ร้าน นายเต๊ะอยู่ที่นั่นด้วย และได้ตะโกนใส่แฟนผมว่า ไม่ต้องไปกูจะสั่งปิดร้านมันแล้ว แฟนจึงมาบอกผม ผมก็โมโหขึ้นมาเพราะมันมากขึ้นทุกวัน จะปล่อยไปเราก็แย่นะครับ คนทำมาหากินสุจริตแท้ๆ จึงได้ไปถามว่าใครจะสั่งปิดร้านผม คนแถวนั้นก็บอกว่าอย่าไปยุ่งกับมัน ผมก็หยุด แต่น้องชายของแฟนเข้ามาแล้วถามเขาว่า พี่ไหนใครจะสั่งปิดร้านพี่ผม นายเต๊ะจึงได้ชี้หน้าน้องชาย แล้วตะโกนว่า ไหน
*_* ไปเรียกมาเลย ใครได้ยินบ้าง คนแถวนั้นเงียบกันหมดไม่รู้ว่ากลัวอะไรคนชั่วๆแบบนั้น นายเต๊ะมีท่าทีที่รุนแรงขึ้น เหมือนจะทำร้ายน้องชายของแฟน ผมจึงเข้าขวาง แล้วบอกเขาให้หยุดซะ ทำกับเราไว้หลายครั้งแล้ว นายเต๊ะจึงชกหน้าผม โดยที่ผมไม่เคยคาดคิดว่าเขาจะทำหลังจากผมโดนหมัดที่สอง ผมก็เลยเอาคืน พอเขาสู้ไม่ได้เข้าก็หนีไม่หลังร้านขายลูกชิ้น ผมเองก็หันหลังกลับมาดูน้อง ไม่ทันระวังตัว และไม่คิดว่าจะเป็นอย่างนี้ นายเต๊ะเข้ามาพร้อมกับมีดจากร้านลูกชิ้น พุ่งมาแทงผมข้างหลัง คนต่างร้องบอกจนผมฟังไม่ออก แต่ผมก็หลบ ทำให้มีดโดนใบหูข้างซ้าย และมันก็แทงที่ไหล่และหลังอีกสองครั้งกว่าผมจะตั้งตัวได้และชกและเตะมันคืน และมันก็วิ่งหนีเข้าไปในซอย และมีพลเมืองดีโทรแจ้ง 191 ให้ สายตรวจมาที่เกิดเหตุ เจอมีดเล่มนั้นหล่นอยู่ แต่ไม่มีด้าม คาดว่าด้ามยังอยู่ในมือคนร้าย จึงขับรถตามหาแต่ไม่เจอ ทางสายตรวจจึงให้เก็บมีดเล่มนั้นไว้เป็นหลักฐาน และก็แนะนำให้ไปโรงพยาบาลก่อนแล้วไปแจ้งความ ผมเองยังไม่รู้ตัวว่าโดนแทง น้องชายเข้ามาห้ามเลือดให้ และคนที่เห็นเหตุการณ์มาดูแผลตามร่างกาย แต่เหลือเชื่อครับ ที่ไหล่ไม่มีแผล ที่หลังถลอกเป็นรอยมีดยาวประมาณ 3 ซม. แต่แค่ถลอก แฟนผมรีบพาไปส่งโรงพยาบาล หูผมบาดเจ็บฉีกขาดถึงกระดูกอ่อน ซึ่งทางแพทย์ก็บอกว่าให้ทำใจหน่อย เพราะโอกาสจะติดค่อนข้างยาก สรุปผมโดนเย็บใบหูช้ายไป 7 เข็ม อย่างอื่นก็มีตาข้างซ้ายโดนชกเต็มๆ แดงจนเหมือนเลือด แต่ยังไม่อันตราย หัวโน ฟกซ้ำตามหน้าอก หลังจานั้นได้เข้าแจ้งความ ร้อยเวรบอกต้องทราบชื่อ นามสกุล ถึงจะเอาผิดได้ ร้อยเวรจึงมาที่บ้านแม่ของนายเต๊ะ เพื่อสอบถามชื่อ แต่เงียบ ไม่มีใครได้ยินเลย คือแกล้งไม่เปิดประตูน่ะครับ ร้อยเวรจึงไปที่เกิดเหตุ ชาวบ้านบอกว่ามาเพื่อนขับ จยย. มารับตัวนายเต๊ะไปแล้ว
ทางตำรวจก็บอกพรุ่งนี้จะตามอีกที แต่ทางผมต้องหาชื่อ นามสกุลคนร้ายเอง ผมเองก็รู้สึกไม่ดี อยากจะถามเหมือนกันว่า ถ้ตะกี้ผมตายไปแล้ว ใครจะสืบชื่อคนร้ายให้ทางตำรวจ แต่ไม่ได้พูดครับ เพราะยังไงๆเราก็ยังต้องพึ่งผู้พิทักษสันติราฏร์อยู่ดี วันนี้จึงพยายามสืบ ทราบว่านายเต๊ะ เป็นคนเกเรตั้งแต่เด็ก จนต้องออกจากโรงเรียน วันๆก็เมา และอารวาดอยู่เรื่อยๆ จนชาวบ้านรู้กันทั่ว แต่ไม่มีใครยุ่ง เพราะญาติพี่น้องเขาเยอะ และเพือนๆเขาที่เกเรก็เป็นนักฟุตบอล นายเต๊ะจึงมีพักพวกเยอะ ก็เลยทำตัวเป็นนักเลงให้ ขู่เด็กขู่ผู้หญิง ขู่แม่ซึ่งแก่แล้ว เพี่อเอาเงินไปกินเหล้า แล้วอะละวาด แต่วันนี้ทางญาตพี่น้องเข้าเริ่มเก็บข้าวของหนีกันแล้ว จึงสืบทราบแต่นามสกุลเพราะทางเค้าไม่มีทางบอกอยู่แล้วครับ ทางตำรวจบอกว่าจะให้สายนอกเครื่องแบไปสืบอีกที่
แต่ที่ลำบากคือร้านของผมครับ ตอนนี้เหมือนเป็นเป้านิ่ง ไม่รู้วันไหนเขาจะมาทำร้าย จึงได้ไปอยู่บ้านคุณพ่อก่อน ร้านก็เปิดแต่ตอนกลางวัน ตัวก็เจ็บ ใจก็บอบช้ำ ไม่คิดว่าคนที่เรียกตัวเองว่านักเลง จะคว้ามีดมาแทงข้างหลังคนมือปล่าว ถ้าต้องปิดร้านย้ายหนีก็ต้องใช้เงินก้อนใหญ่ ซึ่งตอนนี้ต้องใช้รักษาตัว ถ้าอยู่ต่อก็ไม่ปลอดภัย เพราะโจรยังลอยนวล คนชั่วๆแบบนี้ ทำไม่ถึงยังมาในสังคมไทย ทั้งๆที่เคยเห็นแต่ในหนัง สังคมเป็นอะไรไปหมดแล้ว ชีวิตผมและเงินที่เก็บมาทั้งชีวิตที่ลงทุนไป หวังจะสร้างตัวอีก
ตอนนี้เครียดที่สุดในชีวิตเลยครับ ไม่รู้จะหาทางออกยังไง เป็นห่วงแฟนที่ยังต้องไปเปิดร้านตอนกลางวัน เพราะค่าไฟ ค่าบ้าน ค่าเน็ต ร่วมสองหมื่นที่ต้องจ่ายในทุกๆเดือนครับ กลัวจะโดนทำร้ายครับ เพราะคิดๆแล้วถ้าเราเป็นอะไรไป แต่โจรทรามมันแค่ติดคุก มันไม่คุ้มกันเลยครับ แต่ก็ต้องแปลกใจไม่หายว่ามีดเล่มนั้นด้ามหลุดกับตัวมีด แต่ตัวผมโดนแทงไม่เข้าจริงๆครับ เพราะของดีครับ นั่นคือตะกรุดที่คุณยายให้ และความรักของพ่อแม่ครับ ที่ทำให้ผมรอดตาย ผมเชื่ออย่างนั้นครับ
เครียดมากครับ อยากปรึกษาเพื่อนๆ พี่ๆทุกท่าน
