|
จังหวัด
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Jump to: navigation, ค้นหา
จังหวัด คือชื่อเรียกหน่วยการปกครองระดับหนึ่ง โดยปกติจะเป็นระดับใหญ่ที่สุดในประเทศ (ลำดับแรกในการแบ่งการปกครอง) มีการใช้คำว่า "จังหวัด" แทนคำว่า "เมือง" เป็นครั้งแรกในรัชกาลที่ 6 เมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2459
ในประเทศไทย จังหวัด เป็นระดับการปกครองของรัฐบาลลำดับแรก ในแต่ละจังหวัดปกครองด้วยผู้ว่าราชการจังหวัด และ เป็นหน่วยการปกครองส่วนภูมิภาคที่รวมท้องที่หลาย ๆ อำเภอเข้าด้วยกัน และมีฐานะเป็นนิติบุคคล
[แก้] รายชื่อจังหวัดในประเทศไทย
ประเทศไทยแบ่งเขตการบริหารออกเป็นราชการส่วนภูมิภาค ได้แก่ จังหวัด 75 จังหวัด นอกจากนั้นยังมีราชการส่วนท้องถิ่น ได้แก่ องค์การบริหารส่วนจังหวัด เทศบาล องค์การบริหารส่วนตำบล กรุงเทพมหานคร และเมืองพัทยา
รายชื่อจังหวัดทั้ง 75 จังหวัดและกรุงเทพมหานคร จำแนกตามภาค[1] มีดังต่อไปนี้
ภาคเหนือ
กำแพงเพชร
เชียงราย
เชียงใหม่
ตาก
นครสวรรค์
น่าน
พะเยา
พิจิตร
พิษณุโลก
เพชรบูรณ์
แพร่
แม่ฮ่องสอน
ลำปาง
ลำพูน
สุโขทัย
อุตรดิตถ์
อุทัยธานี
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
กาฬสินธุ์
ขอนแก่น
ชัยภูมิ
นครพนม
นครราชสีมา
บุรีรัมย์
มหาสารคาม
มุกดาหาร
ยโสธร
ร้อยเอ็ด
เลย
สกลนคร
สุรินทร์
ศรีสะเกษ
หนองคาย
หนองบัวลำภู
อุดรธานี
อุบลราชธานี
อำนาจเจริญ
ภาคกลาง
กรุงเทพฯ
ชัยนาท
นนทบุรี
ปทุมธานี
ลพบุรี
สระบุรี
สิงห์บุรี
นครนายก
อยุธยา
อ่างทอง
ภาคตะวันออก
จันทบุรี
ฉะเชิงเทรา
ชลบุรี
ตราด
นครนายก
ปราจีนบุรี
ระยอง
สมุทรปราการ
สระแก้ว
ภาคตะวันตก
กาญจนบุรี
นครปฐม
ประจวบคีรีขันธ์
เพชรบุรี
ราชบุรี
สมุทรสงคราม
สมุทรสาคร
สุพรรณบุรี
ภาคใต้
กระบี่
ชุมพร
ตรัง
นครศรีธรรมราช
นราธิวาส
ปัตตานี
พังงา
พัทลุง
ภูเก็ต
ยะลา
ระนอง
สงขลา
สตูล
สุราษฎร์ธานี
^ อ้างอิงตามการแบ่งภูมิภาคของคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ
|
จังหวัด
