สั้นๆง่ายๆ อกหักค่ะ (รอบที่ร้อย) จากคนๆเดิม (เพราะตัดใจไม่ได้ ไม่ยอมตัดใจ และก็หวังลมๆแล้งๆเรื่อยมาตลอดเวลา)
ปกติกวางก็ขี้เหงา(โคดๆ) อยู่แล้ว มาตอนนี้ยิ่งเหงา ยิ่งเศร้า ยิ่งร้าวราน เจ็บช้ำเสียจนใจอ่อนล้า หมดแรง หมดกำลังไปหมด
มองๆไปก็ไม่เห็นใคร เพื่อนๆเก่าๆแยกย้ายกันไปมีสังคมที่ทำงานใหม่กันหมดแล้ว
กวางเองจะหาสังคมใหม่เข้าบ้าง ก็หาไม่เจอ ไม่รู้จะเข้าอะไรกะเค้าที่ไหน
จะไปทะเลก็ไกล ไปไม่ถูก น้ำมันแพง (คนมันไม่มีงานหลัก รายได้ก็น้อย)
ออกนอกบ้านก็มีแต่รายจ่าย แถมออกไปก็อยู่คนเดียวเหมือนเดิม ก็เหงาเหมือนเดิม
ที่บ้านเป็นหนี้ก้อนโตอยู่ก็อยากช่วยประหยัด เลยไม่ค่อยจะกล้าออกไปไหน
อยู่ได้แต่ในห้อง ก็ไม่รู้จะทำอะไร มีแต่ห้องสี่เหลี่ยม คอมหนึ่งตัว กะใจร้าวๆของตัวเอง (มันแหลกไปแล้วแหละ กะลังสะสมเศษๆมาแปะๆกันอยู่)
อยากจะหาอะไรทำให้มันวุ่นๆ อยากหาเพื่อนคุย+ไปไหนๆด้วย อยากหาสังคมเข้า
ไม่อยากอยู่คนเดียว ฟุ้งซ่าน ไม่ได้อยากร้องไห้ ไม่ได้คิดอะไร แต่น้ำตาก็ไหลเอง ไหลไม่หยุด
ก็ไม่รู้จะทำยังไง คือ ใช้เงินน่ะ ใช้ได้(บ้าง)นะคะ แต่ว่าขอแบบไม่มากมายอะไร เพราะที่บ้านเป็นหนี้ก้อนโตมากๆ ลำพังจะผ่อนธนาคาร ผ่อนจ่ายคนรู้จัก ก็แทบไม่เหลือ กวางถึงไม่ค่อยใช้รถ และ ไม่ขับเข้ากรุงเทพ ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ หรือไม่คุ้มจริงๆ
โอย ประสาทจาแด๊ก ปกติก้อประสาทอยู่แล้ว
เบื่อชีวิตตัวเองตอนนี้จริง ย่ำแย่มาตลอดปีเลย
หรือเพราะมันจะเข้าเบญจเพสก้อไม่รู้ อ้ายเบญจเพสเนี่ย มันเริ่มนับเมื่อไหร่อะ
กวางจะครบ 25 เดือนธันวาเนี้ยอ้ะ
ปล. ตอนนี้พยายามกลบอารมณ์ตัวเองสุดริดแล้วนะ ได้แค่เนี้ยแหละ
ห้องสี่เหลี่ยม คอมพิวเตอร์ กับ ใจร้าวๆ
