อ้างถึงกระทู้หน้าซื้อขาย
http://www.mazdaclub.net/module_view.php?mod=classified&fn=view&cid=05663
ความคิดเห็นที่ 18
ถือว่าเรารู้ พอๆ กัน แล้วแต่ วิธี ครับ
ผมไปอยู่ญี่ปุ่น หลายปี ก็เลย คิดว่าราคาที่ว่า คนญี่ปุ่นจะคิดว่า คนไทยโครตรวยเลย เอาขยะมาขาย ... แพงซะขนาดนี้
เอาเป็นว่า คุณ เอาเปรียบ คนที่ฉลาดน้อยกว่าคุณ มา นาน แล้ว ยังมีหน้า มา อวด อีก น่า อาย มาก ....
ผมไม่คิดนะครับ ว่าเรารู้พอพอกัน
ผมคิดว่า คุณหมอ ค่อนข้างที่จะไม่รู้ แต่พยายามที่จะคิดว่าตัวเองรู้ แล้วก้อพยายามที่จะอวดความรู้ นำสิ่งที่ตัวเองคิดว่ารู้ สื่อออกมาให้คนอื่นอื่นอีกมากมายรู้ว่า จิงจิงแล้ว คุณหมอ ไม่รู้อะไรเสียเลย
ผมโพสท์ขายเครื่อง L3-VE เกียร์ธรรมดา ราคา 80,000 บาท มีภาพถ่ายสภาพเครื่องจริง อุปกรณ์ส่วนพ่วงอื่นอื่นให้เห็น สามารถนัดดูเครื่องกันได้เลย เครื่องสามารถติดตั้งในรถได้เลย แจ้งเปลี่ยนเครื่องต่อกรมการขนส่งทางบกได้เพราะมีเอกสารกำกับเครื่อง (เลขเครื่อง และ หลักฐานการเสียภาษีนำเข้า) อย่างถูกต้อง
คุณหมอ กลับเปิดหาเวปขายเครื่องในญี่ปุ่น ลงราคาให้เห็นว่าเครื่องตัวนี้ขายอยู่ที่ราคา 30,000 บาท แล้วพยายามชี้นำให้ทุกคนเห็นว่าผมขายของแพง มีแต่คนที่ "บื้อ" เท่านั้นที่จะซื้อ ผมก้ออยู่เฉยเฉย ไม่อยากตอบโต้ให้มีเรื่องผิดใจกันเพราะเราก้อรู้จักกัน เคยพบเคยคุยกัน
แต่ความเห็นที่ 18 ที่ผมยกมาข้างบน ทำให้ผมต้องออกมาพูดกับ คุณหมอ เพราะผมคิดว่า คุณหมอ เริ่มล้ำเส้นด้วยการตำหนิผม อันจะทำให้คนอื่นเข้าใจผมผิดได้
อย่างที่หุ้นส่วนผมได้กล่าวไปแล้ว การจะซื้อเครื่องจากญี่ปุ่นได้ซักตัว ไม่ใช่แค่เปิดเวปหา คลิ๊ก จ่ายเงิน แล้วเครื่องจะลอยมากองอยู่ตรงหน้า ถ้าทำเช่นนั้นได้ ธุรกิจเซียงกงบ้านเราและที่อื่นอื่นในโลกคงจะเจ๊งไปนานแล้ว แล้ว คุณหมอ ทราบหรือไม่ว่า การซื้อขายเครื่องที่ญี่ปุ่นทางเวป (รวมถึง ออสเตรเลีย และ อเมริกา) ราคาที่ลงขายส่วนมากจะเป็นเครื่องเปล่าเปล่า คือมีแต่บล็อกล่าง บล็อกบน ท่อไอดี และอุปกรณ์อื่นอื่นอีกเล็กน้อย เช่น อัลเทอร์เนเตอร์ คอมเพรสเซอร์ ไม่มีกล่อง ecu ไม่มีชุดสายไฟ ไม่มีเกียร์ ไม่ต้องพูดถึงเพลา ช่วงล่าง ชุดเบรก แรคพวงมาลัย ฯลฯ เพราะไม่มีแน่นอน อย่างไรก้อตามเวปเหล่านี้มักเน้นการขายภายในประเทศเป็นหลัก ไม่มีการขายออกนอกประเทศ
แต่สิ่งที่ร้านเซียงกงบ้านเราต้องทำก้อคือ ทุกทุกวันจะต้องส่งคนขึ้นไปประเทศญี่ปุ่น ไปใช้ชีวิตกินอยู่ที่นั่นประมาณสามเดือน (ตามอายุวีซ่า) ตื่นตีห้านั่งรถไปตามป่าช่ารถเพื่อแย่งซื้อหรือประมูลรถแข่งกับผู้ค้าเจ้าอื่นและจากประเทศอื่น เมื่อซื้อเครื่องได้แล้วต้องรีบนำไปเก็บไว้ที่โกดังหรือพื่นที่ของตัวเอง ทำเรื่องส่งของออกทางเรือ จากนั้นจึงบินกลับไทยเพื่อทำเรื่องขอรับสินค้า จ่ายภาษีนำเข้า ขนส่งเครื่องมาที่ร้านหรือโกดังเพื่อทำการขาย เครื่องตัวไหนไม่มีเอกสารกำกับก้อขายได้ถูกเพราะไปใช้ได้แค่เป็นอะไหล่ (ถ้าต้องการเอกสาร เสียค่าดำดินอีก 5-6,000 ต่อตัว)
คุณหมอ เองเคยไปอยู่ญี่ปุ่น น่าจะทราบว่าค่าครองชีพ ค่าใช้จ่ายที่นั่นสูงเพียงใด เพื่อนผมที่ไปที่นั่นยังอยู่ในช่วงของการเริ่มทำเท่านั้น ยังไม่มีกิจการใหญ่โตเป็นกิจลักษณะ บินไปเอง ตื่นเช้านั่นแท็กซี่ไปป่าช้ารถ หมดค่าแท็กซี่เป็นหมื่น เจออะไรแปลกใหม่ก้อโทรกลับมาถามผมว่าจะเอามั้ย ซื้อของทุกอย่าเสร็จก้อต้องขอแบ่งเช่าพื้นตู้คอนเทนเนอร์กับผู้ค้ารายใหญ่เจ้าอื่น ดังนั้นต้นทุนเมื่อกระจายลงสู่สินค้าต่อหน่วยจึงสูงเป็นธรรมดา สินค้าของผมจึงแพงกว่าไปเดินหาเองตามร้านเซียงกง แต่ผมมั่นใจว่าสินค้าของผมมีคุณภาพดี ทุกชิ้นคัดมาในสภาพที่ใหม่มาก และสินค้าทุกชิ้นเป็นของที่หายากมากในเมืองไทย
นั่นเป็นแนวคิดของ D & T ที่คนรอบข้างรู้กันดี และผมเองก้อไม่เคยไปบังคับให้ใครซื้อของจากผม ทุกอย่างขึ้นอยู่ที่ความพอใจ หลายคนมาดูของแล้วไม่ซื้อก้อกลายเป็นเพื่อนกัน ใครที่ซื้อของ ผมก้อไม่ได้รับเงินส่งของแล้วจบ ถ้าต้องการให้ไปช่วยดูเรื่องการติดตั้งผมก้อยินดีไปถ้าเวลาอำนวย