เมื่อสองวันก่อน 5 เม.ย. วันเกิดพ่อผม
ผมยังนัดกินข้าวเย็นกับท่าน
พอพักเที่ยง ท่านแม่ก็โทรมาบอกว่าพ่อถูกรถชน แถวสีลม ตอนนี้อยู่ รพ.เลิดสิน
โอว...ช็อก!!! ในใจก็พลันนึกว่าพ่อไปเดินทำอะไรแถวนั้น เพราะปกติทำงานอยู่แถวแจ้งวัฒนะ
ผมก็รีบไปรับแม่ ไปโรงพยาบาลทันที
พอไปถึงห้องอุบัติเหตุ เห็นพ่อนอนครางอยู่ โดนมัดกับเตียงที่มันเป็นแผ่นพลาสติกหนาๆ
สอบถามพ่อ ปรากฏว่าถูกรถที่มันฝ่าไฟแดงชน คนอื่นที่ข้ามถนนด้วยกันหลบพ้น
แต่เนื่องจากพ่อผมอายุ 60 แล้วในวันนั้นพอดี จึงไม่สามารถหลบได้ จึงโดนชนไปคนเดียว
หลังจากนั้นรถคันนั้นก็พุ่งไปชนกับรถอีกคัน เสียหายยับ แต่คนขับไม่เป็นไร
อยากจะฆ่ามันจริงๆ มันบอกว่าเบรคไม่อยู่ แม่ม ... จงใจฝ่าไฟแดงชัดๆ
หมอคิดว่าแขนหักกับขาหัก เพราะถูกชนกระเด็น ตัวลอยไปกระแทกฟุตบาท
ปรากฏว่าแขนหักไป 3 ท่อน โชคดีที่บริเวณขาไม่เป็นไร บวมเฉยๆ
ก็ขอขอบคุณคนที่ช่วยเหลือคุณพ่อผมในวันนั้น พ่อผมจำอะไรไม่ได้เท่าไหร่ รู้แต่เป็นแมสเซ็นเจอร์
ที่ช่วยแจ้งตำรวจ และเรียกรถพยาบาล
ขอบคุณหน่วยกู้ชีพนเรนทร
ขอบคุณหมอ พยาบาลทุกท่านที่ รพ.เลิดสิน
ขอบคุณอะไรก็ตามที่ไม่พรากพ่อผมไป ในวันเกิดของท่าน
ฝากถึงสมาชิกทุกท่าน อย่าฝ่าไฟแดง รักพ่อมากๆ ด้วยนะ
ป๊ะป๋าผมเกือบตาย ในวันเกิดตัวเอง
