กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีครูกับลูกศิษย์นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ซึ่งใกล้กับสนาม
หญ้าอันกว้างใหญ่
ทันใดนั้นลูกศิษย์คนหนึ่งก็ถามขึ้นมาว่า
ลูกศิษย์: อาจารย์ครับ... ผมสงสัยจังเลยว่าเราจะหาคู่แท้เราเจอได้ไงครับ อาจารย์บอกผมหน่อยได้ไหมครับ?
อาจารย์: (เงียบไปพักหนึ่งก่อนที่จะตอบ) อืม... มันเป็นคำถามที่ยากนะ ในขณะเดียวกันมันก็เป็นคำถามที่ง่ายเหมือนกันนะ
ลูกศิษย์: (นั่งคิดอย่างหนัก) อืม?... งงอ่ะไม่เข้าใจ
อาจารย์: โอเค... งั้นเธอลองมองไปทางนั้นนะ... ตรงนั้นน่ะมีหญ้าเยอะแยะเลยใช่ไหม เธอลองเดินไปหาหญ้าต้นที่สวยที่สุดแล้วเด็ดมาให้ครูสิ ต้นเดียวเท่านั้นนะ แต่ว่าเวลาเธอเดินเนี่ยเธอต้องเดินไปข้างหน้าอย่างเดียวนะ ห้ามเดินถอยหลัง เข้าใจไหม
ลูกศิษย์: ได้เลยครับอาจารย์ รอสักครูน่ะครับ... (ว่าแล้วก๋วิ่งตรงไปยังสนามหญ้า)
หลังจากนั้นไม่นาน...
ลูกศิษย์: ผมกลับมาแล้วครับอาจารย์
อาจารย์: อืม... แต่ทำไมครูไม่เห็นต้นหญ้าสวยๆ ในมือเธอเลยล่ะ
ลูกศิษย์: อ๋อ... คืออย่างนี้ครับอาจารย์ ตอนที่ผมเดินไปแล้วผมเจอต้นหญ้าสวยๆ เนี่ย ผมก็คิดว่า เออ.. เดี๋ยวก็คงเจอต้นที่สวยกว่านี้ ดังนั้น ผมก็เลยไม่เด็ดมันแล้วผมก็เดินไปเรื่อยๆ รู้ตัวอีกทีมันก็สุดสนามหญ้าแล้วครับ จะเดินกลับก็ไม่ได้เพราะอาจารย์สั่งห้ามไว้
อาจารย์: นั่นแหละ... คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นในชีวิตจริงล่ะ
เรื่องนี้ต้องการที่จะสื่ออะไรกับเรา??....
ต้นหญ้า ก็คือคนที่อยู่รอบๆ ตัวคุณ ต้นหญ้าที่สวยงามก็คือคนที่คุณชอบหรือคนที่ดึงดูดคุณนั่นแหละ
ทุ่งหญ้าก็คือเวลา เวลาที่คุณจะหาคู่แท้ของคุณ อย่ามัวแต่เปรียบเทียบแล้วคิดว่าคงจะมีที่ดีกว่านี้เพราะถ้าคุณมัวแต่เปรียบ
เทียบ
คุณจะเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ อย่าลืมว่า เวลาไม่เคยย้อนกลับ ไม่ใช่แค่ความรักเท่านั้น เรื่องนี้ยังสามารถใช้ได้กับการหาคนที่จะมาทำงานร่วมกับคุณในชีวิตหรือแม้
กระทั่งงานที่เหมาะสมกับคุณ
ดังนั้น มันจึงเป็นสัจธรรมที่ว่า จงรักและไขว่คว้าโอกาสที่คุณมีในขณะนี้ อย่ามัวแต่เสียเวลา บางครั้งคนเราก็มีโอกาสเลือกแค่เพียงครั้งเดียวเท่านั้น
คู่แท้
