Close this window

เ ค รี ย ด มากกกกกกกก ค รั บ.....ช่วยด้วยครับ
เป็นความเครียดจิงๆ ครับ ช่วงนี้มันมีอะไรๆ เข้ามาเยอะแยะอะครับ

คืออยากจะเล่า อยากจะพูด อยากจะระบายอะไรบางอย่างนะครับ ขอโทดหากรบกวนบางท่านหากน่ารำคาญ
เรื่องมีอยู่ว่า....ผมได้ทำงานด้านดีไซน์ แต่เป็นงานอิสระ ทำอย่างนี้มาตลอดครับ บ้างก้อทำงานบริษัทบ้าง เรื่องรายได้ก้อพอมีครับ บ้างก้อมากอยู่ บ้างก้อน้อยมาก แต่ก้อม่ายอดนะครับ เรื่องของเรื่องคือทำมาจนถึงอายุนึง (จบมาได้ 3 ปีแล้ว) ทางบ้านม่ายค่อยเข้าใจระบบการทำงาน โดยเฉพาะพ่อซึ่งคิดว่างานประจำมันดีที่สุด เพราะท่านให้ความเห็นว่ามั่นคงแน่นอน ไม่มีความเสี่ยง แต่บางครั้งบางคราวที่ผมได้เข้าไปทำงานประจำก้อมีเรื่องให้เบื่อ กล่าวคือ เวลาทำงานประจำมักจะทำได้ดี (เพราะเป็นคนที่จิงจังกะงานที่ทำเสมอ) (กรุณาอย่าหมั่นไส้เลยนะครับ เครียดจิง) เคยทำงานด้านตกแต่งภายในในบริษัทตกแต่งภายในที่ติดอับดับบนๆของประเทศ ตั้งแต่ตอนเรียน เค้าให้เงินเดือนดี พอจบก้อทำต่อ แล้วก้อได้เงินขึ้น มาอีกซึ่งสูงก่าเงินเดือนมาตราฐานของ นศ จบใหม่มากอยู่ แล้วที่สำคัญคือม่ายมี นศ ฝึกงานได้รับคัดเลือกให้ทำงานต่อมานานแล้ว แต่พอทำไปได้สักพัก ก้อมีแต่งานเดิมๆ แบบเดิมๆ ก้อเลยออกไปรับเอง เพราะมีงานนอกเข้ามาเยอะมาก และรายได้ดี เนื่องจากเป็นมีคนรุ้จักปอกต่อเยอะ แล้วทำไปทำมาก้อทะเลาะกะพ่อท่าน เนื่องจากท่านอยากให้ทำงานประจำอย่างเดียวเท่านั้น จึงทะเลาะๆกัน ทำงานประจำตามใจท่าน คราวนี้ไปลองทำบริษัทเอเจนซี่แห่งนึงขนาดกลางๆ เป็น AE ปกติแล้ว จะต้องหาลูกค้าจบสัญญา ราว 40(เริ่มๆ) ถึง 80(เก่งๆ) (หน่วยล้านบาท) พอเข้างานผมก้อทำได้เฉลี่ยราว 70 หรือมากก่า ทำได้เรื่อยๆ เค้าเห็นว่าจบด้านออกแบบเลยให้ทำ ครีเอทีฟ ด้วย แต่พอทำงานถึงโปร เรียกไปคุยดันบอกขอดูอีกเดือนนะ (คือ ออนโปรม่ายมีค่าคอมเลย เงินเดือนน้อยมากหากไร้คอม)

ผมเลยขอลาออกเด๋วนั้น ม่ายมีใครคาดคิดว่าเค้าจะทำอย่างนั้น พี่ๆ เพื่อนร่วมงาน งงที่ผมม่ายผ่านโปร
พอออกมาก้อทำงานอิสระตามเดิมสักพักเพื่อนก้อตามให้ไปช่วงานบริษัทที่เค้าเปิดเองเกี่ยวกะอาร์ตเวริ์ค กะรับงาน EVENT ก้อไปทำอยู่สามเดือนเพื่อนหนีไปแต่งงาน(อ่อเพื่อนเป็น ญ นะ) แล้วแฟนเค้าอารมณ์ว่าเอาไปรวมกะบริษัทหุ้นไรเค้า ก้อม่ายอยากยุ่งเลยเลิกม่ายทำแล้ว

ต่อมาก้อทำงานอิสระสักพัก งานเข้าเยอะมากเงินเหลือมาก เที่ยวกระจาย ใช้เงินฟุ่มเฟือยมากกก (เป็นประสบการณ์ที่ดีมาก น่าจดจำจะม่ายทำอีก) ก้อมีเพื่อนคนนึงเข้ามาช่วยงาน แล้วพอไปทำมา ก้อว่าจะเปิดร้านทำรูปภาพ ลงทุนลงแรง ลงเงินมัดจำ ค่าช่างแต่งร้าน ไปส่วนนึง ซื้อพาวเวอร์บุค มือถือ เอมพีสาม และเงินส่วนนึงให้เพื่อนไว้ แต่พออยู่มาวันนึงเพื่อนท่านนั้นได้หายไป คาดว่าคงเป็นเพราะฟังแฟนมากไป แฟนเค้าชอบว่าผมรับหลังว่าหลอกใช้เพื่อนผม เอาเหอะ เงินศูนย์ทุกอย่างศูนย์ งานที่ลงแรงไป งานที่รับทำไว้ ม่ายมีไรดีขึ้น งานรับทำสองคน ต้องเหลือทำคนเดียว (รับงานไว้มากโข) ที่นีซวย ขาดทุน โดนขอเงินคืน ชิ่งม่ายจ่ายเงิน ทุกอย่างเจอหมด อย่างว่าสุดท้าย คนนั่งคุย กะคนนอนคุย ม่ายเหมือนกันนิ ทุกๆอย่างสลายๆไปทีละน้อยๆๆๆๆ จนหมด ติดลบ ม่ายเคยเชื่อเรื่องดวงก้อม่ายรุ้จะเชื่อเรื่องไรแล้ว ทำไรก้อม่ายขึ้น มาเรื่อยจนราว เจ๊ดเดือน ที่อยู่รับใช้กรรม

ก้อมาทำงานประจำ เป็นเซลขายรถยี่ห้อนึง ด้วยความทะเยอทะยานอยากได้คอนเนคชั่นไปทำธุรกิจอย่างนึง(คาร์แคร์) แต่ด้วยความเป็นเราดันขายดี เป็นเซลขายดีมากของศุนย์ แต่เนื่องจากรถม่ายมีส่ง เลยออก กลับมาเริ่มต้นที่จะทำงานอิสระพร้อมที่จะเปิดกิจการคาร์แคร์ แต่ก้อยังม่ายวาย ดวงซวยมีมาตลอดเรื่องซ่อมรถ เรื่องงานม่ายค่อยเข้า เงินที่เก็บไว้เพื่ออยู่ ใช้ระหว่างตอนที่ดำเนินการหมดไปอย่างรวดเร็ว ม่ายถึงครึ่งของเวลาที่กำหนดไว้ ประกอบกับมีเรื่องที่ทางบ้านไซโครได้ทุกวัน อยู่บ้านก้อหาว่าม่ายมีตังไปไหนอะสิ งานม่ายเข้า พอออกจากบ้านไปทำนู่นทำนี่(งาน) ก้อหาว่าเอาแต่เที่ยว พอพยายามอธิบายว่าทำไรอยู่ก้อม่ายรับฟัง พูดยังม่ายทันไรบอกม่ายใช่ม่ายดี ม่ายถูก พอเงียบม่ายพูดไรก้อหาว่ายอมรับ ว่าเป็นอย่างที่เค้าพูด(ม่ายทำงาน เที่ยว ขี้เกียด) จิงๆม่ายอยากต่อปากต่อคำ

ถึงตอนนี้ราวสี่ห้าเดือนที่ผ่านมา เจอใครบางคนที่เข้ามาทำให้รุ้สึกดีบ้าง แย่บ้าง ก้อยังดีที่มีใครม่ายงั้นตายกันพอดี แระกอบกับพี่ๆ เพื่อนๆน้องๆ ที่คลับนี้ กล่าวคือส่วนมากจะเป็นแก๊งทะเล ที่คอยเป็นกำลังใจให้อยู่ตลอด ขอบคุณมากๆครับ

ถึงตอนนี้มีงานจากพี่คนนึง (ขอบคุณครับพี่เล็กที่ให้แง่คิด และช่วยเหลือด้านงาน) ทำให้ผมได้ทางเลือกของชีวิตใหม่ๆ คือมีพี่เค้ามาเสนอให้ช่วยคุมงานให้เค้า รายได้ค่อนข้างน่าจะดี สำหรับเงินเดือนระดับผม แต่คงน่าจะต้องเนื่อยมากๆ แต่ก้อเป็นงานที่สนุกสำหรับผม และอีกทางผมก้อยังอยากทำงานอยากทำธุรกิจคาแคร์ที่อุส่าห์รื้อแผนการตลาดรูปแบบใหม่ด้วยตัวเองหลายๆอย่างเส็ดแล้ว พร้อมแล้ว จึงหนักใจว่าจะทำงัยดี พ่อก้อบีบบังคับให้ทำงานประจำ ธุรกิจก้อเป็นฝันที่อยากทำให้บรรลุ คนข้างหลังก้อมีให้ห่วง (แม่ น้อง และ .....) อยากครับ อยากที่จะหยั่งรู้อนาคตจังเลย เหนื่อยใจครับ คิดม่ายตกครับ เครียดจังครับ...

อยากได้ความคิดเห็นจาก เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ หน่อยครับ

ปล.สิ่งที่พิมลงไปเป็นเพียงแค่เศษเสี๊ยวความรุ้สึกอันหนักอึ้งของผมตอนนี้ เครียดมาก พี่ๆที่สนิทกัน ขอให้เชื่อเถอะว่าเรื่องงานเป็นหลักจิงๆ เรื่อง ญ ที่คุยบ่อยคงเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นรายวันมากก่า เทียบม่ายได้กะเรื่องงาน และทางเดินชีวิต...ครับ

ขอบคุณครับ

หมายเหตุ ผมอาจจะเป็คนที่หลายคนดูว่าม่ายเอาไหน แต่มีความภูมิใจในทางเดินของชีวิตอย่างเหลือเชื่อ แต่ตอนนี้ในใจสับสนมากๆในตอนนี้ครับ
โดย: n i n e t ! k..   วันที่: 7 Jul 2005 - 04:03

หน้าที่: [1]   2   3   4

 ความคิดเห็นที่: 1 / 62 : 094356
โดย: ตูเองแหละ...อิอิ
เข้าใจมาตลอดนะติ๊ก.....จากที่เคยได้คุยกันบ่อยๆ

จะคอยเป็นกำลังใจให้

เหนื่อยนัก...ก็พักก่อน....เด๋วค่อยลุยใหม่

สู้ต่อไปนะน้องรัก......ทองแท้ย่อมไม่แพ้ไฟ..!!
วันที่: 07 Jul 05 - 07:01

 ความคิดเห็นที่: 2 / 62 : 094360
โดย: พจน์400
ยังไม่สิ้น ก็ต้องสู้กันต่อไปครับ , เพื่อวันหน้าหันกลับมามองอย่างภูมิใจว่า เราทำได้, เป็นกำลังใจให้อีกคนครับ
วันที่: 07 Jul 05 - 07:12

 ความคิดเห็นที่: 3 / 62 : 094373
โดย: Red Metalic
ถึงแม้ว่าจะไม่ได้รู้เรื่องราวละเอียดมากมายนัก.....แต่จากที่อ่านดู ท่านก็เป็นคนมีความสามารถ(มาก)ท่านหนึ่งนะ......คนอย่างท่านเป็นคนแบบที่หลายองค์กรต้องการ สู้ต่อไปครับ........ใช้พลังและความสามารถของความเป็นมนุษย์ให้เต็มที่ครับ........
วันที่: 07 Jul 05 - 08:03

 ความคิดเห็นที่: 4 / 62 : 094374
โดย: jane_9090
อืมม.............จะทำอะไรก็ Save เงินไว้บ้างนะนายติ๊ก

เศรษฐกิจครึ่งปีหลังส่อแววขาลงแน่ๆ อ่ะ

ที่แน่ๆ ธุรกิตเกี่ยวกับรถยนต์คงไม่รุ่งเรืองเหมือนอดีตแน่ๆ ครับ

เป็นกำลังใจให้นะ..............
วันที่: 07 Jul 05 - 08:05

 ความคิดเห็นที่: 5 / 62 : 094382
โดย: กวางป่า
ก็ช่วยเท่าที่กวางจะทำได้ล่ะนะพี่ติ๊ก ได้แค่ร่าง html เขียนรูปแบบเวปให้ได้แค่นี้อะ เรื่องชีวิตนี่ โนคอมเม้นอะ ที่คิดๆไว้ ก็บอกพี่ติ๊กไปแร้วอะ อืมมม ไม่รู้ว่าไงล่ะนะ ยังไงก็ กวางก็เป็นน้องของพี่อยู่ตลอดแหละ ยังโทรหาได้ตลอดล่ะนะ
วันที่: 07 Jul 05 - 08:36

 ความคิดเห็นที่: 6 / 62 : 094386
โดย: บาส
ติ๊ก...
เส้นทางชีวิต มันก็เหมือนเราขับรถเข้าโค้งครั้งแรกนั่นแหละ

ขับครั้งแรกเราไม่รู้หรอกว่า
โค้งนั่น มันลึกแค่ไหน กว้างแค่ไหน
ต้องคิดก่อนจิกหัวเข้าทุกครั้งว่า
จะใช้ความเร็วเท่าไหร่ดี เลือกไลน์แบบไหน รถเราจะเอาอยู่มั้ย
ถ้าเกิดอะไรขึ้นในโค้ง ก็ต้องแก้กันเดี๋ยวนั้น

ถ้าติ๊กคิดว่า
สิ่งที่เราเชื่อมั่น คือ สิ่งที่ถูกต้อง
สิ่งที่เราต้องการ คือ สิ่งที่เราทำแล้วมีความสุข

ทำเลย...

คนเราเกิดมาครั้งเดียว
ชีวิตใคร ชีวิตมัน เลือกในสิ่งที่เราต้องการที่สุด ก็พอ
วันที่: 07 Jul 05 - 08:52

 ความคิดเห็นที่: 7 / 62 : 094396
โดย: คิว
พี่ติ๊กอย่าคิดมากเด้อ ใจจริงอยากเห็นคาร์แคร์ของพี่นะ เห็นบอกว่าอยากทำมานานแล้ว แต่ดูคนข้างหลังไว้ด้วยละกันนะครับ

ป.ล.หรือว่าจะเปิดคาร์แคร์พอได้ที่แล้ว ก็รับงานอิสระ รวยกันไปเลย...อิอิ
วันที่: 07 Jul 05 - 09:16

 ความคิดเห็นที่: 8 / 62 : 094397
โดย: ทวีรัฐ
อย่างที่เคยคุยกันละ ติ๊ก

ชีวิตของเรา อนาคต ของเรา เราต้องสร้างเอง

เวลาท้อแท้ หมดกำลังใจ ก็ลองมองดูอีกหลายร้อยหลายพันคนที่เขา ด้อยกว่าเราสิ เขายังมุมานะ กัดฟันเพื่อชีวิตของเขาได้เลย

คนที่หยุดนิ่ง คือ คนที่ตายแล้วเท่านั้น

เคยดูรายการชีวิตต้องสู้หลังข่าวไหม ถึงมันจะทำให้รู้สึกหดหู่กับชีวิตคนที่ยากไร้ แต่มันก็สอนอะไรเราเยอะนะ

อนาคตเรา เราเป็นคนกำหนดเอง ไม่ใช่ฟ้าดิน

อย่างที่ คุณ พจน์400 บอกแหละ วันนึงหันกลับมามอง เส้นทางที่เราฝ่าฟันมา จะเป็นสิ่งที่น่าภูมิใจตลอดไป

สู้เว้ยยยยย
วันที่: 07 Jul 05 - 09:40

 ความคิดเห็นที่: 9 / 62 : 094398
โดย: H@NK
เชื่อในสิ่งที่ทำ ทำในสิ่งที่เชื่อ
เชื่อมั่นในตัวเองน่ะ ดีที่สุดคับ น้องติ๊ก ถ้าเชื่อว่าเราทำได้ เราก็ทำได้ และก็แสดงให้ทุกคนเห็นว่าเราทำได้คับ
พ่อแม่ทุกคนน่ะ เป็นห่วงลูกตัวเองเสมอแหละคับ เค้าอาจจะมองแบบเค้า ด้วยความเป็นห่วงเรา
อยากให้เรามีความมั่นคงในชีวิต ไม่อยากให้เราล้มลุกคลุกคลานบ่อยๆ แต่สิ่งที่พ่อแม่คิด ไม่ได้หมายความว่าจะเหมาะสำหรับเราที่สุดนี่คับ
ไม่มีใครโชคดีไปหมดทุกอย่างทุกคนหรอกครับ ก็มีต้องล้มลุกคลุกคลาน เหนื่อยล้าบ้าง สุขสมบ้าง
ทางเดินไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ (ไมต้องเป็นกลีบกุหลาบหว่า)

สู้ต่อไปคับ เอ้า ติ๊กสู้ๆ ติ๊กสู้ตาย ติ๊กไว้(ก้น)ลาย ติ๊กสู้ๆ


ตกลงพล่ามมาตั้งนาน ไม่รู้จะมีประโยชน์กับติ๊กหรือเปล่านะ แต่พี่เป็นกำลังใจให้ละกัน
อ้อ บอกอีกอย่าง เป็นเจ้านายตัวเองดีที่สุดคับ แม้จะเหนื่อยมากหน่อย แต่ก็ภูมิใจตัวเองนะคับ
วันที่: 07 Jul 05 - 09:45

 ความคิดเห็นที่: 10 / 62 : 094399
โดย: rex
จะรู้ไปทำใมอนาคต ขืนรู้ก้พังหมดสิครับ ปัจจุบันไม่ต้องทำอะไรแล้ว นอนรอดีกว่า

ปัจจุบันนี่แหละ พิสูจน์ตัวเรา ทำให้เรารู้ว่าเรายังอยู่ เรายังมีความหมายต่อตัวเราเอง คนรวยล้นฟ้าแต่วัน ๆ ไม่มีอะไรทำยังแทบบ้า

เบื่อกันทุกคน เป็นช่วง ๆ มันก็วนเวียนอยู่อย่างนี้ วันที่ดีและสดใสย่อมต้องมี
วันที่: 07 Jul 05 - 09:45

 ความคิดเห็นที่: 11 / 62 : 094403
โดย: ***อู๋***
ใจเย็นๆ นะครับ ปัญหาทุกอย่างต้องมีทางแก้ไข
(คงจำผมได้นะครับ ที่ถามเรื่อง 0 มาสด้า หน้าซอย อารีย์)
ทำงานอย่างที่เราชอบและต้องการที่จะทำ เพื่อให้งานนั้นออกมาดีที่สุด
อย่าฝืนทำงานที่เราไม่ชอบ มันจะทำให้เราไม่สบายใจและท้อถอยไปในที่สุด
สู้ครับสู้ !!! แต่สู้ด้วย เหตุผลและความถูกต้องครับ
ลองให้ไปมองรอบๆๆตัวนะครับ แล้วจะรู้ว่ายังมีคนที่ลำบากกว่าเราอีกเยอะในสังคมโลกมนุษย์
วันที่: 07 Jul 05 - 09:55

 ความคิดเห็นที่: 12 / 62 : 094414
โดย: ManualMan
ใจเย็นครับ มีไรจะเล่าให้ฟังเผื่อจะสบายใจขึ้น
รุ่นพี่ผมเข้ามาทำงานในกรุงเทพครับ(คนเชียงใหม่เหมือนผม)
จบออกแบบครับทำงานอยู่หลายปีเงินเดือนก็แค่หมื่นสอง
พี่แกก็เป็นค.คนรักรถเหมือนกันก็เลยลาออกจากที่เก่า
มาทำอยู่แครี่บอยเงินเดือนแค่แปดพันครับ แต่ได้ทำสิ่งที่ชอบ
ตอนนี้ออกมาทำธุระกิจส่วนตัวแล้ว ล่าสุดก่อนออกลาออก
ก็เงินเดือนเป็นแสนแล้วครับ แถมตอนนี้เป็นประธานสมาคมนักออกแบบ
อะไรซักอย่างจำไม่ได้แระ ก็ไม่มีใครรู้หรอกครับว่าอนาคตจะเป็นยังไง
ถ้าต้องการกำลังใจเพื่อนๆมีให้ไม่อั้นอยู่แล้ว
วันที่: 07 Jul 05 - 10:54

 ความคิดเห็นที่: 13 / 62 : 094418
โดย: woot.5050
เฮ้ยเพิ่งเข้ามาอ่าน พี่แฮ้งใช้คำผิดป่าว.....................
ต้องงี้ซิ......................
เห็ดในซิ๊งที่เซื้อ เซื้อในซิ๊งที่เห็ด

เอาน่าติ๊ก มองคนที่มันไม่มีอันจะกินซิ
เรายังดีกว่าเค้าเยอะ
นะติ๊กนะ
ค่อยๆ ทำไป
คิดดี ทำดี
ทำไปเฮอะ
แล้วสิ่งดีๆ ก็จะเข้ามาหาเองแหละ
วันที่: 07 Jul 05 - 10:59

 ความคิดเห็นที่: 14 / 62 : 094421
โดย: nawatkong
จากที่เล่ามา คุณติ๊กเป็น "ของจริง" ครับ เป็นคนคุณภาพที่น่ายกย่องมากครับ ขอให้เชื่อมั่นในตนเองละ กันครับ (ผมว่าคุณดีเกินกว่าจะเป็นมนุษย์เงินเดือนนะ เสียดายความสามารถ) เอาใจช่วยนะครับ
วันที่: 07 Jul 05 - 11:03

 ความคิดเห็นที่: 15 / 62 : 094422
โดย: บาส
มนุษย์เงินเดือน ไม่ดียังไงเหรอครับ
วันที่: 07 Jul 05 - 11:10

 ความคิดเห็นที่: 16 / 62 : 094426
โดย: nawatkong
เอ่อขอประทานโทษครับคุณบาส สื่อสารผิดไปนิด ผมก็มนุษย์เงินเดือนเหมือนกันแหละ คือหมายถึงมันมีกรอบที่ต้องทำตามพอสมควร ซึ่งเท่าที่อ่านความเห็นคุณติ๊ก ผมคิดว่าเค้าน่าจะใช้ความสามารถได้เต็มศักยภาพได้ หากไม่ต้องถูกจำกัดกรอบการทำงานมากนะครับ อันนี้ความเห็นส่วนตัวครับ มิได้มีเจตนากล่าวหา หรือว่าใครดีหรือไม่ดีกว่าใครนะครับ แหะๆ...
วันที่: 07 Jul 05 - 11:20

 ความคิดเห็นที่: 17 / 62 : 094431
โดย: ~*~มารุจัง~*~
เฮ่ออออ ถึงมหาลัยสักพักแระ เหนื่อย จังเยย~

เพร่ติ๊ก... ในเวป jobbkk มานมีเกี่ยวกะทำเวปด้วยแน่ะ สนใจป้ะ แต่ขอออกตัวก่อนนะว่า หลังจากช่วงนี้ไป อาจจะทำงานเสาร์ อาทิตย์ อะ (ไม่ที่ไหนก็ที่นึงแหละ) ถ้าจะให้กวางช่วยร่าง html นี่ก็ ขอแบบออนไลน์ แระกันนะค๊า (ก็ยังช่วยทำอยู่น่ะแหละ แต่มีวันว่างน้อยลงน่ะ หาตังค์ใช้หนี้ กะจ่ายค่าน้ำมันเอง แหะๆ)
วันที่: 07 Jul 05 - 11:32

 ความคิดเห็นที่: 18 / 62 : 094442
โดย: บาส
ไม่เป็นไรครับ...
ผมก็ผิดที่ถามห้วนๆ ไปหน่อย
พอดีเห็นว่า พี่ๆ ผู้ใหญ่หลายท่านในนี้
ก็ทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนกันทั้งนั้น
ไม่อยากให้มีเรื่องกระทบกระทั่งกันน่ะครับ

:-)
วันที่: 07 Jul 05 - 11:48

 ความคิดเห็นที่: 19 / 62 : 094452
โดย: n i n e t ! k..
ขอขอบคุณมากนะครับ สำหรับกำลังใจของทุกคน จะร้องไห้แล้วครับ ....

ขอบคุณจิงๆครับ
วันที่: 07 Jul 05 - 12:36

 ความคิดเห็นที่: 20 / 62 : 094455
โดย: chow_zoom!
พี่ว่านะ น้องเป็นคนหนุ่มไฟแรงตามภาษาชาวบ้านจริงๆ ตอนอย่างนี้สิ พบอุปสรรคตั้งเริ่มต้น อยากให้น้องจำไว้เลยว่า น้องโชคดีมากที่เจออุปสรรคในช่วงที่อายุน้อยๆ เชื่อพี่สิว่ามันจะทำให้น้องเก่งขึ้น ด้วยการเรียนจากความผิดพลาดไม่ว่าด้วยสาเหตุใดๆ ถ้าน้องเคยอ่านหนังสือ พ่อรวยสอนลูก แล้วหยิบในส่วนที่โดนใจมาประกอบเป็นแนวทางก็น่าจะเป็นตัวช่วยได้บ้างในเรื่องของจิตใจตอนนี้ แต่อย่าคิดมากการลงมือปฏิบัติ มันพูดง่ายก็จริง พี่ลองมาแล้วระยะหลังก็เลยมีภูมิต้านทาน

จำไว้ว่าคนเรามีอายุไม่เกิน 100 ก็กลับบ้านเก่าแล้ว ถามว่าถ้าไม่รีบทำตอนนี้แล้วจะมาเสียดายตอนที่ไม่มีเรียวแรงตอนแก่ตัวไป พี่ก็เคยฟุ่มเฟื่อยบ้าง อดอ้อมเป็นบางครั้งบ้าง สลับกันไปอย่างน้อง บางครั้งเราต้องให้รางวัลกับชีวิตบ้างเป็นธรรมดา นี่ละรสชาติของนักต่อสู้ แต่ถ้าเรามีความสุขทุกอย่างตั้งเล็กจนโตโดยไม่รู้จักความทุกข์เลย เราจะกลายเป็นคนที่เห็นแก่ตัว ฉนั้น เวลาเกิดความทุกข์ ให้พยามองคนที่ทุกข์กว่าเรา เพื่อปรับสภาพจิตใจให้กลับมาก่อน จากนั้นก็เริ่มต้นใหม่ คิดให้เกินเป้าหมายเข้าไว้ตกลงมาจะไม่เจ็บ เช่น เป้าหมาย 100 ทำให้ได้ 110 อย่างนี้ถ้าพลาดตกลงมาก็ยังอยู่ที่ 100 / จากประสบการณ์เล็กๆน้อยๆของมนุษย์เงินเดือนครับ
วันที่: 07 Jul 05 - 12:47

หน้าที่: [1]   2   3   4