ครูบอย ได้รับคำสั่งให้ไปสอนชาวเขาบนดอยสูงกันดารมาก
การคมนาคมก็ลำบากต้องใช้มอเตอร์ไชค์รุ่นวิบากหรือเดินเท้าขึ้นไปเท่านั้น
คนชาวเขาที่อยู่บนดอยก็ไม่ค่อยจะได้ลงมายังชุมชนข้างล่างบ่อยนัก
พอครูบอยขึ้นไปสอนได้ระยะหนึ่งก็ไปพบและพึงใจสาวชาวเขาคนหนึ่งซึ่งสวยมากชื่ออาเหมย ครูบอย จึงแวะเวียนไปเที่ยวบ้านสาวทุกวัน ซึ่งสาวเจ้าก็มีใจรักให้ครูหนุ่มเหมือนกัน และพ้อแม่ฝ่ายสาวก็มิได้กีดกันเพราะอยากได้ลูกเขยเป็นครูอยู่แล้ว
อยู่มาวันหนึ่งครูบอยได้เอ่ยปากชวนอาเหมยลงไปเที่ยวงานลอยกระทงที่จัดขึ้นที่ในเมือง ความที่สาวเจ้าอยากรู้ว่างานลอยกระทงมันเป็นยังไงพราะได้ยินแต่ชื่อไม่เคยได้เที่ยวหรือได้เห็นสักครั้ง อีกทั้งพ่อแม่ก็สนับสนุนให้ไปเที่ยวด้วยจะได้ไปเปิดหูเปิดตาดูโลกภายนอกเสียบ้าง พร้อมกำชับลูกสาวว่าไปแล้วกลับมาเล่าให้ฟังบ้างว่าลอยกระทงมันเป็นยังไง
ฝ่ายครูหนุ่มก็พาหญิงสาวลงมาเที่ยวงานลอยกระทง
แต่แทนที่จะพาสาวไปเที่ยวงานกลับพาสาวเจ้าเข้าโรงแรมและร่วมหลับนอนกันทั้งคืนยันรุ่ง
ซึ่งสาวเจ้าก็ไม่ขัดขืนเพราะรักครูหนุ่มอยู่แล้วละก็นึกเข้าใจเอาเองว่างานลอยกระทงที่ครูหนุ่มชวนมาเที่ยวก็คือกันร่วมหลับนอนกันทั้งคืนนั่นเอง
พอกลับไปบนดอยพ่อกับแม่หญิงสาวก็ถามว่า
พ่อ : เป็งยางงาย อาเหมย ปายเที่ยวงางลอยกระทอง ซาหนุกหมาย
อาเหมย : สนุกมาก ๆ เลยละพ่อ แล้วก็มันมาก ๆ ด้วย
พ่อ : เหรอ ดีแล้วหละที่เอ็งซาหนุก แล้วมังเป็งยางงายละลอยกาทอง
อาเหมย : แหม พ่อนี่ก็ (ทำท่าอายและหน้าแดง) ไม่น่าถามเหมยเลย
พ่อกับแม่ก็ลอยกระทงกันทุกคืนอยู่แล้วนี่
พ่อ : พ่อม่ายข้าวจาย ลอยกาทองที่เอ็งว่ามังคืออารายละอาเหมย
อาเหมย : ก็ไม่มีอะไรมากหรอกพ่อ(ทำท่าอายและหน้าแดงอีกครั้ง)
ก็พากันเข้าไปในห้อง แล้วปิดประตูนอนด้วยกันกับครูบอย เหมยกับครูบอยก็เลยลอยกระทงกันทั้งคืนไม่ได้นอนเลยล่ะพ่อ รู้ยังงี้ บอกให้ครูบอยลอยกระทงที่บ้านเราก็ได้เน๊าะพ่อเน๊าะ
พ่อ : ?????
ใครที่ไม่เคยลอยกระทงอ่านอันนี้ (ลอยกระทงมัยมากไหม)
