อะจ๊าก สองทุ่มครึ่งแล้วเหรอ นึกว่าประมาณซักทุ่มกว่าๆ
เอ้า! เรื่องแรก
"ช่วยคุณพ่อ"
หนูป๊อกเรียนหนังสืออยู่ชั้นป ๔ เย็นวันหนึ่งพอหนูป๊อกกลับ
จากโรงเรียนมาถึงบ้านก็วิ่งไปหาคุณพ่อด้วยความดีใจ
ป๊อก : คุณพ่อครับ ๆ คุณพ่อจำคำสัญญาที่เคยบอกผมไว้เมื่อเดือนก่อนได้หรือเปล่าครับ
พ่อ : เอ..พ่อสัญญาอะไรไว้หรือลูก ?
ป๊อก : ก้อ.. คุณพ่อบอกว่าถ้าผมสอบคณิตศาสตร์ผ่าน
คุณพ่อจะให้รางวัลผม ๓๐๐ บาทยังไงล่ะครับ
พ่อ : (รู้สึกดีใจ) เอ้อ.. ใช่ๆ แล้วยังไงลูก
ป๊อก :คือผมช่วยคุณพ่อประหยัดเงินได้ตั้ง ๓๐๐ บาทแน่ะครับ
เรื่องที่สอง "เดอะ ฮีโร่"
ณ โรงพยาบาลโรคจิตแห่งหนึ่ง ได้เกิดอุบัติเหตุ คนไข้โรคจิตผู้หนึ่งพลัดตกลงไปในท่อ
ระบายน้ำที่ลึกไหลเชี่ยว แต่โชคยังดีที่มีคนไข้โรคจิตผู้กล้าหาญอีกคนหนึ่ง ได้ตัดสินใจเสี่ยงชีวิต
กระโดดลงไปช่วยคนไข้โรคจิตผู้เคราะห์ร้ายให้รอดชีวิตมาได้อย่างหวุดหวิด วีรกรรมครั้งนี้
ได้รับเสียงสดุดีอย่างเซ็งแซ่จากผู้ที่ได้พบเห็นเหตุการณ์
วันรุ่งขึ้นทางคณะแพทย์จึงได้ทำการประชุมกันเป็นกรณีพิเศษ ในที่สุดจึงมีมติว่า
คนไข้วีรบุรุษคนนี้น่าจะมีสุขภาพจิตดีขึ้นมากแล้ว สมควรที่อนุญาตให้กลับบ้านได้
เช้าวันรุ่งขึ้นผู้หมอผู้อำนวยการจึงเรียกคนไข้ชายคนนี้เข้าพบเพื่อแจ้งข่าวให้ทราบ
หมอ : เรามีความยินดีที่จะแจ้งให้ทราบว่า อาการทางจิตของคุณเป็นปรกติดีแล้ว
ทางโรงพยาบาลจึงอนุญาตให้คุณกลับบ้านได้
คนไข้ : ขอบคุณครับ
หมอ : เอ้อ..! แต่เราก็มีข่าวร้ายจะแจ้งให้คุณทราบด้วยนะ คือ คนไข้ที่คุณช่วยชีวิตเขาขึ้นมา
จากท่อน้ำเมื่อวานนี้น่ะ เขาได้ผูกคอตายเสียแล้วเมื่อเช้านี้ หมอเสียใจด้วยจริงๆ
คนไข้ : อ๋อ..ตัวมันเปียกน่ะ เมื่อคืนผมเลยเอามันไปแขวนตากให้แห้ง แหะ ๆ
หมอ : ?!?!?!
+++ โจ๊กรอบค่ำ +++
